ஆணழகன் என்றால் அது முருகன்தான். அழகு அவன் பெயரிலேயே ஒட்டிக் கொண்டுள்ளது.
அந்த அழகை குத்தைகைக்கு எடுத்துக் கொண்டது, அந்த கிராமம். அந்த ஊர் மக்களின் விருப்பத் தெய்வமும் முருகன்தான்.
பசுமை போர்த்திய மலைகள் சூழ்ந்த பள்ளத்தாக்கில் இருக்கும் அந்த கிராம மக்களின் கிராமத் தெய்வமான முருகன் மலை உச்சியில் தான் குடி கொண்டுள்ளான்.
சூது வாது அறியாத மக்கள் இயற்கையோடு ஒட்டி வாழப் பழகிக் கொண்டவர்கள். மலை மேல் உள்ள முருகனை வழிபட்டுத்தான் எந்த நல்ல காரியத்தையும் தொடங்குவார்கள்.
விழித்தெழுந்து, காலை கட்டுத்துறையைக் கூட்டத் தொடங்கும் போதே வள்ளி, முருகன் இருக்கும் மலையை நோக்கி, கை கூப்பி, “அய்யா எனக்கு ஒரு நல்ல புருசனைக் கொடு” என்று வேண்டிக் கொண்டுதான் தன் வேலையை ஆரம்பிப்பாள்.
வள்ளி பெரியவளாயி நாலு தை போயிடுச்சு. மாநிறம் ஆனாலும் நல்ல களையான முகம். அவளுக்கு சொல்லிக் கொள்ளும்படியா உறவு ஜனங்க யாரும் இல்லை. அம்மா மாத்திரம்தான்..!!
செதுக்கி வைத்தது போல் ஒவ்வொரு அங்கமும் பார்ப்பவரை ஈர்க்கும் அளவுக்கு அமஞ்சு வஞ்சகமில்லாம வளர்ந்து நிற்கும் வள்ளிக்கு ஒரு நல்ல புருசன் கிடைக்கமாட்டானா என்ற ஏக்கம் அவ அம்மாவுக்கு உண்டு.
சும்மா சொல்லக்கூடாது. வள்ளி நல்ல அழகி தான். பிரகாசமான கண்களும், குவிந்த உதடுகளும், பச்சரிசி மாங்காய் அளவுக்கு, குவிந்திருக்கும் முலைகளும், சர்ர்னு இறங்கி ஏறி படரும் இடுப்பும், முன்னால் படர்ந்தும், வாலிப காளைகள் பலம் பார்க்கத் தூக்கும் உருண்டையான கல் போல் பின்னால் பிதுங்கி நிற்கும் குண்டியும், கொசுவம் வச்சு கட்டி இருக்கும் அவ புடைவையை தூக்கி உள்ளே இருக்கும் தேனடை எப்படி இருக்கும் என்று பார்க்கத் துடிக்கும் இளசுகளின் பார்வையையை வெட்டும் மறைக்கப்பட்ட அவள் ஆலிலை அல்குலும், அவள் நல்ல அழகி என்று பறை சாற்றுவதோடு, பலரின் உறக்கத்தையும் கெடுத்து வருகிறது என்பது உண்மை.
எல்லாருடைய வீடுகளிலும் கால் நடைகள் இருக்கும். உழவுக்கு, பாலுக்கு, உரத்துக்கு, உணவுக்கு என்று ஆடு, கோழி, மாடு, எருமை என்று வளர்ப்பார்கள்.
இவைகளை மேய்ப்பதற்கு, வசதியுள்ளவர்கள் பண்ணையாட்களை வைத்திருப்பார்கள், மற்றவர்கள் குழந்தைகளை அவைகளை மேய்ப்பதற்கு ஏவுவார்கள்.
அதனால் பள்ளிக்கூடம் பார்க்காத குழந்தைகளாகத் தான் அந்த கிராமத்து சிறுவர்கள் வளர்ந்தார்கள். அந்த கிராமத்துத் தலைவருக்கு இது பெரும் வேதனையைக் கொடுத்தது.
அந்த சமயம் பார்த்து, அங்கு வந்து சேர்ந்தான் சப்பாணி. அவன் பெயர் என்னவென்று தெரியாது. ஒரு மஞ்சுவிரட்டில் பிச்சை எடுத்துக் கொண்டிருந்த அவனை அழைத்து வந்தார் தலைவர். நல்ல வாட்டசாட்டமா இருந்த அவனுக்கு ஒரு கையும் காலும் முடமாகி இருந்தன. அதனால் சப்பாணி என்று அழைக்க ஆரம்பித்தார்.
அவனை வீட்டு வேலைக்கு வைத்துக் கொண்டார். அவனால் முடிந்த வேலைகளைச் செய்யச் சொல்வார். ஊர் பிள்ளைகள் பக்கத்தூருக்குப் போய் படிக்கணும்னு அவருக்கு ஆசை வந்ததும், அவரு ஒரு ஏற்பாடு செய்தார்.
ஊர் மாடுகளை சப்பாணியை வைத்து மேய்க்க ஏற்பாடு செய்தார். வீட்டுக்கு மாசம் அரையணா கொடுக்கணும்னு கறாரா சொல்லிவைத்தார்.
அதனால், அவனுக்கு தலைவர் இட்ட சப்பாணி என்ற பெயர் மறைந்து “எருமைமேக்கி” என்று பெயர் விளங்க ஆரம்பித்துவிட்டது.
பிள்ளைகள் பள்ளிக்கு செல்லத் தொடங்கினர். காலை பத்துமணிக்குள்ளாக, ஒவ்வொரு வீடாகச் சென்று மாடுகளை அவிழ்த்து கண்மாய்க்கு ஓட்டிச் சென்று விடுவான். பெரும்பாலும் எருமை மாடுகளாகத்தான் இருக்கும்.
அவன் கூட மாடுகள் போடும் சாணம் அள்ள விடலைக் குட்டிகளும் செல்வதுண்டு.
கூலி வேலக்கு அம்மா செல்வதால், சமைச்சு வச்சுட்டு, தினம் வள்ளி சாணம் பொருக்கபோய்விடுவாள்.
சில நாட்கள் அவள் மாத்திரம் அவன் கூட இருப்பதுண்டு. அது சமயம் அவன் கூட மனம் விட்டு பேசுவாள். மதியம் கேப்பைக் கூழு, அல்லது கம்பங்கஞ்சியும் மிளகாயும் எடுத்துச் செல்வாள், அவனுக்கும் சேர்த்து. இரவில் அவன் ஒரு நாளைக்கு ஒரு வீட்டில் சாப்பிடுவது என்று ஏற்பாடு.
ஒரு நாள் அவர்கள் இருவரும் மாத்திரம் இருந்தார்கள். அவள் அவனை எப்பொழுதும் சப்பாணி என்று தான் அழைப்பாள்.
“சப்பாணி உனக்கு இப்ப என்ன வயசு இருக்கும்..?”
“தெரியலை ஆயி..”
அவனுடைய பரந்த மார்பும் குவிந்த தோளுகளும், அவளுக்குள் எப்பொழுதும் ஒரு கிளர்ச்சியை உண்டு பண்ணும்.
“ஏன் ஆயி கேட்கிறே..?”
“உனக்குக் கல்யாணம் செஞ்சுக்கணும்னு தோனலையா..?”
அவன் சிரித்தான். “யாரு ஆயி என்னைக் கல்யாணம் செஞ்சுக்குவாங்க..!!”
“உனக்குனு யாராச்சும் பிறந்து இருப்பாங்க சப்பாணி..!!”
“ஆயி உனக்கு மாப்பிள்ளைப் பார்க்கலையா ஆத்தா..?”
“உறவுன்னு யாரும் இல்லை சப்பாணி, யாராச்சும் கேட்டு வந்தாதான் உண்டு” ஆளாகி ஒரு வருசத்துக்குள்ளே பொண்ணானவ தாலி கட்டிக்கிட்டு புருசன் வீட்டுக்குப் போயிடுவா. பெரியவளாகி நாலு வருசமா வீட்டுலேயே இருக்குற அவளை நினைக்க அவனுக்கு பரிதாபமா இருந்துச்சு.
“கவலைப் படாதே ஆயி, உன் அழகுக்கு மம்முதன் மாறி ஒரு ஆம்பிளை வரத்தான் போரான் பாரேன்”
“போ சப்பாணி. மம்முதனும் வேண்டாம் எந்த ராசகுமாரனும் வேண்டாம். உன்னை மாதிரி ஒருத்தன் வந்தால் எனக்கு போதும்”
“ஏன் ஆயி அப்படி சொல்றே. இந்த முடவன் மாதிரி ஒன்னுக்கும் உதவாமே மாடு மேய்க்கிற ஒருத்தன் வரணும்னு விரும்புறே..?”
“நீ என்ன ஆம்பிளை இல்லயா..?”
“ஆம்பிளையா இருந்தா மட்டும் போதுமா. தினம் ஒருத்தர் வீட்டுலே கஞ்சி வாங்கி குடிக்கிறேன். இது ஒரு பொளப்பா..?”
அவனுக்குள்ளும் தன்மானம் இருக்குனு அவளுக்கு தோணுச்சு. அவன் மேல் ஒரு மதிப்பும் வந்தது.
அவனை கூர்ந்து பார்த்தாள். இப்பொழுது அவன் அவளுக்கு வேறு மாதிரி தோண ஆரம்பித்தான்.
“ஆயி நீ நல்லா அழகா இருக்கே. இந்த கிராமத்திலே உன்னை மாதிரி அழகா எவ இருக்கா சொல்லு. பாரு ஒரு நாளைக்கு ஒருத்தன் வந்து உன்னை கொத்திக் கிட்டுப் போகப் போறான்..”
“போ சப்பாணி. நீ பொய் சொல்றே. நான் என்ன அழகாகவா இருக்கிறேன்..?” என வெட்கப்பட்டாள்.
ஒரு ஆண்பிள்ளை அதுவும் ஒரு வாலிபன் ஒரு பொண்ணைப் பார்த்து நீ அழகா இருக்கேணு சொல்லிட்டா, அவளுடைய செல்களில் ஒரு வித ரசாயண மாற்றம் ஏற்பட்டு ஒரு வித மன மயக்கத்தில் ஆழ்ந்து விடுவாள். அந்த மயக்கம் அவளையும் ஆட்கொண்டது. சப்பாணியும் அவளுக்கு அழகாத் தெரிந்தான்.
“ஆயி நான் குளிச்சுட்டு வந்துடுறேன்..!!” என்று கண்மாய்க்குள் நீருக்குள் இறங்கினான். அவள் கரையில் இருந்து அவனைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
இடுப்பளவு தண்ணியில் நின்னுகிட்டு தலையை முழுகி ஒரு கையால் உடம்பைத் தேய்த்தான். முதுகுப் பக்கம் தேய்ப்பதற்கு அவன் சிரமப் பட்டான்.
அவளுக்குப் பாவமா இருந்துச்சு. எழுந்தாள். அவளும் கண்மாயில் இறங்கி அவன் அருகில் வந்தாள்.
“சப்பாணி முதுகைக் காண்பி. நான் தேச்சு விடுறேன்..”
“அய்யோ வேண்டாம் ஆயி..!!”
“சும்மா திரும்பு..” என அவனைப் பிடித்து திருப்பினாள். முதுகில் கைகளை வைத்து அழுத்தித் தேய்த்தாள்.
அவனைத் தொட்டதும் அவளுக்குள் ஏதோ உணர்வுகள் கிளர்ந்தெழுந்தன. இதுக்கு முன்னாலே எத்துணையோ ஆண்களை அவள் தொட்டுருக்கிறாள். ஆனால் அப்பொழுதெல்லாம் ஏற்படாத ஒரு மன கிளர்ச்சி இப்பொழுது மட்டும் அவளுக்கு ஏற்பட என்ன காரணம்.
அவன் இடுப்பைத் தேய்த்து அவன் முன்புறம் வயிற்றிலும் கைகளைச் சுற்றி தேய்க்க, அவள் முதுகு அவன் முதுகுடன் ஒட்டியது.
அவ முலைகள் அவன் முதுகில் அழுத்தியது. பஞ்சு போல் ஒரு ஒத்தடம் முதுகில் ஏற்பட்டதால், அவனுக்குள் தூங்கிக் கொண்டிருந்த ஆண்மை விழித்துக் கொண்டது. விழித்துக் கொண்ட அந்த உணர்வுகள் அவன் ஆண் குறிக்குள் வேகமா ரத்ததைச் செலுத்தின. கொஞ்ச கொஞ்சமா அது புடைக்கத் தொடங்கி அவன் கட்டி இருந்த துண்டினை மேடாக்கியது.
திகைப்பாலும் சங்கோசத்தாலும் அவனுக்குப் பேச்சு வரலை. மௌனமா இருந்தான்.
அவன் முதுகில் அவள் முலை அழுத்தியதும், அவளுக்கும் அதே நிலைதான் ஏற்பட்டது. அவள் உடலில் ஒரு தடுமாற்றம். அவளறியாமலே அவன் உடலுடன் இறுக்கம் கூடியது. அவள் கைகள் அவன் தொடையில் பதிந்தது. தொடையை தேய்ப்பது போல் அவன் துண்டை மேலும் கீழும் ஏற்றி இறக்கியது.
இந்தச் செய்கையினால் அவன் கொட்டைகள் அவள் கைகளில் இடறியது. மின்சாரம் பாய்ந்தது போல் உணர்ந்தாள். கையில் தட்டுப் பட்ட கொட்டையைப் பிடித்துப் பார்த்தாள். கொஞ்சம் அழுத்தினாள். கையை உயர்த்தி அவன் ஆண்மையை கையில் பிடித்தாள்.
அவன் துள்ளி, அவளிடம் இருந்து விடுபட்டு கொஞ்ச தூரம் தள்ளி நின்னு, “போதும் ஆயி, நீ போ” என்றான்.
அவள் சட்டுணு சுய நினைவுக்கு வந்தவள், வெட்கத்துடன் தலையை கவுத்துகிட்டு, “நான் வர்ரேன் சப்பாணி..!!” என்றவள், சாணம் நிரப்பி இருந்த கூடையை எடுத்துத் தலையில் வைத்துக் கொண்டு திரும்பி பார்க்காமல் நடக்க ஆரம்பித்தாள்.
அவள் ஈரப் புடையுடன் நடக்கும் பொழுது, சதிராடிய அவள் குண்டி கோளங்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் சப்பாணி. வீட்டுக்கு வந்தப்புறமும் வள்ளிக்கு சப்பாணியின் நினைவும், அவனின் ஆண்மையைத் தொட்டபொழுது ஏற்பட்ட குறுகுறுப்பும் மனசை விட்டு அகலவில்லை.
அவரகளுக்கு இருக்கும் சொத்துக்கள் என்று சொல்லிக்கொள்ள மூனா நடுகை வயலும், ஒரு பசுவும் அது போட்ட கன்றும் தான். அந்த காளைக் கன்னுக்குட்டி வளர்ந்து பொலி காளை போல் நின்றது.
வள்ளி அம்மாவுக்கு, காளையை காயடிச்சுட்டா பசுவையும் சேர்த்து பூட்டி ஒரு ஏறாக்கி உழவுக்கு அனுப்புனா ஏதாவது வருமாணம் வரும்னு ஒரு எதிர்பார்ப்பு.
வள்ளி சம்மதிக்காம காளையைச் செல்லமா வளர்த்தா. பசு செனையா இருக்கு. அதுவரை வித்த பால் பணம் அவ கல்யாணத்துக்கு அஞ்சறைப்பெட்டியில் இருக்கு.
இப்ப அவ மனசுலே சப்பாணியைப் பற்றிய எண்ணம் ஒரு விதமான கிளர்ச்சியை உண்டாக்க, வீட்டுக் கொல்லைப்புறம் வந்தா.
அவள் செல்லமா வளர்க்கும் காளையிடம் வந்து அதன் திமிலை தடவி இரு கைகளையும் அதனைச் சுற்றிப் போட்டு அணைத்துக்கொண்டாள்.
திரும்பிய காளை நாக்கை நீட்டி அவள் இடுப்பை நக்கியது.
திமிலில் இருந்து கையை எடுத்து திரும்பி காளையின் முகத்தை தள்ளினாள். அப்படி அவள் செய்யும்போது ஜாக்கெட் அணியாத அவள் முலை முந்தானையை விட்டு வெளியில் வந்து, வளையைவிட்டு வெளியில் எட்டிப் பார்க்கும் முயல் குட்டிபோல், முலைக் காம்பு விடைக்க துள்ளியது.
அதைப் பார்த்த காளை பால் குடிக்கும் எண்ணத்தில் அவள் முலையின் மேல் வாய் வைத்து சூப்பத் தொடங்கியது.
வள்ளிக்கு உடல் சிலீரென்றது.
“சீசீ.. வாயை எடு..” செல்லமா காளையின் வாயைத் தட்டினாள்.
வாயை எடுத்த காளை நாக்கால் முலையை தடவ ஆரம்பித்தது. கட்டியிருந்த காளை நிலை கொள்ளாமல் சுற்ற அதன் சுண்ணி சரக்குணு வெளியே நீண்டது.
அவள் கண்கள் காளையின் நீண்ட பூளின் மேல் மேய, அவளுக்கு, தொடைகளுக்கு இடையில் என்னவோ செய்தது. ஒரு கையை தொடைகளுக்கு இடையில் வைத்து நெருக்கிக் கொண்டாள். அவள் நினைப்பு சப்பாணியின் சுண்ணியை பிடித்த நிகழ்ச்சிக்கு தாவியது.
சப்பாணியின் எண்ணம் அவள் மனம் முழுதும் நிரம்பியது. சப்பாணியைக் கட்டிக்கிட்டா என்னனு தோணிச்சு. அந்த நினைப்பு வந்ததும் அவள் புண்டை ஈரமாச்சு. அந்த ஈரம் புடவையையும் மீறி அவள் கையில் பட்டது.
காளையின் நீண்ட சிவந்த சுண்ணியைப் பார்த்த அவளுக்கு, சப்பாணியின் சுண்ணியைப் பிடித்த எண்ணம் வர, காளையின் சுண்ணியில் கை வைத்து தடவினாள். சொதசொதனு இருந்துச்சு. அவள் கைபட்டதும் காளையின் சுண்ணி விடச்சு, அதன் மேல் வயிறோடு ஒட்டியது.
அதை நன்றாக பிடிச்சு, மேலும் கீழும் தேய்க்கத் தொடங்கினாள். தன் தோடைகளை அகட்டி, புண்டையை பிளந்து புடவையோடு வைத்து, மறு கையால் தேய்த்தாள்.
தன் சுண்ணியைப் பிடித்து ஆட்டும் வள்ளியைப் பார்த்த காளை அவள் முகமெல்லாம் நக்க ஆரம்பித்தது.
கொல்லைப்புறம் யாரும் பார்க்கமாட்டங்ககுற தைரியத்தில், காளையின் சுண்ணியை வேக வேகமா ஆட்டினாள். அவள் மனம் முழுவதும் சப்பாணி சுண்ணி நிறஞ்சு இருந்ததால், சப்பாணியின் சுண்ணியை குலுக்குவதாக நினச்சுக்கிட்டு காளையின் சுண்ணியைக் குலுக்கினாள்.
அவளுக்கு புண்டையிலே என்னவோ செஞ்சது. வேகமா தேய்க்க தேய்க்க அவள் அறியாத ஒரு சுகம் கிடச்சது. காளையும் அவள் குலுக்கலைத் தாங்கமாட்டாது சர்ர்ர்ர்னு அதன் உயிர்சத்தை பீய்ச்சி அடிச்சது. அதைப் பார்த்த வள்ளி பயந்து போய் வெடுக்குனு கையை எடுத்துக்கிட்டா.
அவளுக்கு வெட்கமா இருந்துச்சு, கையைக் கழுவிக்கிட்டு, வீட்டுக்குள் வந்தாள். அந்த சமயத்தில், “வீட்டுக்குள்ளே யாருன்னு கேட்டுகிட்டு, வந்தான், தலையாரி நெட்டையன்.
இங்கு தலையாரியைப் பத்தி ஒன்னு சொல்லணும். அவன் ஒரு பொலிகாளை. ஆனா ஊருக்குள்ளே நல்லவன் மாதிரி நடந்துக்குவான். அவன் வேட்டையெல்லாம் பக்கத்தூர்கள்லேதான். கணக்கு வழக்குகளைப் பார்க்குற மாதிரி பொண்ணுங்களை கணக்கு பண்ணுறதுலேயேயும் ஆளு கெட்டி.
வள்ளி வீட்டை விட்டு வெளியில் வந்து, “என்ன நெட்டையா..?” என்றாள்.
“அம்மா இல்லையா..?”
“வயலு வேலைக்குப் போயிருக்கா..”
“ஆடி மாச குதிரை எடுப்பு வருதுல்ல. வரி வாங்கிகிட்டு போகலாம்னு வந்தேன்.”
“அம்மா வந்ததும் சொல்றேன்..!!”
“ஏன் உங்கிட்டே இல்லையா..?”
“இல்லை. போயிட்டு சாயாங்காலம் வா..”
“ஒன்னும் இல்லாத்து மாதிரி பேசுறே. அதுதான் குலைகுலையா வச்சுருக்கியே. ஒன்னு கொடுக்குறது.”
“என்ன நெட்டையா நாக்கு நீளுது..” விலகி இருந்த மாராப்பை சரி செய்து கொள்கிறாள்.
“கோவிச்சுக்காதே வள்ளி. மடை திறந்து கம்மாத் தண்ணி ஓடுது. கொஞ்சம் அள்ளிக் குடிக்கலாமேனு கேட்டேன்..”
“அதுக்குனு ஒருத்தன் பொறந்திருப்பான். நீ இப்ப உன் வேலையைப் பார்த்துக் கிட்டு போ..”
“அது ஏன் நானா இருக்கக் கூடாது..?”
“கல்யாணமாயி இரண்டு பெத்தவன் மாதிரியா பேசுறே..?”
“ஆம்பிளைக்கு, ஏது வள்ளி குழந்தைக் கணக்கு..!!”
“இப்ப போக போறீயா, இல்லை தலைவருக்கிட்டே சொல்லட்டா”
“இப்ப போறேன். ஆனா என்னைக்காச்சும் ஒரு நாளைக்கு உன் முந்தானையை எனக்கு விரிக்காம போக மாட்டே. விரிக்க வைப்பேன் ஆமாம்..” என்று அவளுடைய திரட்சியைப் பார்த்துக்கொண்டே சென்றுவிட்டான்.
அவளுக்கு அழுகை அழுகையா வந்தது. காலாங்காலத்துலே ஒருத்தன் தாலியை கழுத்திலே ஏந்தி இருந்தா இப்படி வர்ரவன் போறவங்கிட்டே எல்லாம் சாடைப் பேச்சை கேட்க வேண்டியிருந்திருக்காதே என்று எண்ணி வேதனைப் பட்டாள்.
அந்த சமய்த்தில் சப்பாணி வந்தான்.
“என்ன வள்ளி மாடுகளை அவுக்காமே இன்னும் கட்டுத்துறையிலே வெயில்லே கிடக்கு. அவுத்து விடலையா..?”
அவனைப் பார்த்ததும் அவளுக்கு அழுகை வந்தது. கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வெளிப்பட்டது.
துணுக்குற்றான் சப்பாணி. என்னாச்சு இவளுக்கு ஏன் அழுகிறாள்.
வீட்டுக்குள் அடி எடுத்து வைத்தான். சாதாரணமா யாரு வீட்டுக்குள்ளேயும் போகமாட்டான். வெளியில் இருந்து தான் குரல் கொடுப்பான்.
அவன் உள்ளே வந்ததும், ஓடிச் சென்று அவனைக் கட்டிப் பிடித்து அழுக ஆரம்பித்துவிட்டாள்.
அவன் திறந்த மார்பில் அவள் முலைகள் அழுத்தி குலுங்க அவள் அழுதாள். அவன் ஒரு கையால் அவளை அணைத்துக் கொண்டான்.
அணைப்பை அவள் இருக்கினாள். அவனுக்கு என்ன செய்றதுண்ணு தெரியலை.
அவள் தொடைகள் அவன் தொடைகளுடன் இணைந்து அழுத்த அவன் ஆண்மை விளித்துக் கொண்டது.
விளித்த அவன் ஆண்மை அவள் தொடைகள் நடுவே அழுத்த, அவள் அழுகையை நிறுத்திவிட்டு, அவள் குண்டியை இப்படியும் அப்படியும் அசைத்து, அவன் சுண்ணியை அவள் புண்டையை உரச வைத்து அழுத்தினாள்.
“வேண்டாம் வள்ளி..!!”
அவன் சொல்வதை அவள் கேட்கும் நிலையில் இல்லை. தலையாரி வந்து சவால் விட்டுட்டு போன அந்த ஆத்திரத்தில இருந்தவ, அப்பொழுதே அங்கேயே சப்பாணி கூட படுக்க ஆயத்தமாயிட்டா.
அவள் கை கீழிறங்கி அவன் சுண்ணியை பிடித்து இழுத்து, அவள் புண்டைமேட்டில் வைத்து அழுத்திக் கொண்டாள். இடையில் அவன் வேட்டியும் அவள் சேலையும் தடையாக இருந்தாலும் அதைப் பத்தி அவள் கவலை கொள்ளவில்லை.
இன்னைக்கு எப்படியும் அவன் சுண்ணியை புண்டைக்குள்ளே விட்டு எடுத்துடணும்னு அவள் கங்கணம் கட்டிகிட்டு அவனை இறுக்கி பின்னினாள்.
அவன் சுதாரித்து, “வள்ளி வேண்டாம். வா மாடுகளை ஓட்டிக் கிட்டு போகலாம். கண்மா பக்கம் போய் பேசிக்கலாம்..”
“இல்லை. அந்த நெட்டையன் என்னை வான்னு கூப்பிடுறான். எவன் எவனுக்கோ முந்தானை விரிக்கிறதுக்கு பதிலா, எனக்குப் பிடிச்சுருக்குற உன் கிட்டே படுத்தா என்னா..? இந்தா இப்பவே என்னை எடுத்துக்கோ.” புடவையை இடுப்புக்கு உயர்த்தினா.
அவள் புண்டை முக்கோணத்தை, மண்டியிருந்த மயிரு மறச்சுருக்க, அதைப் பார்த்த அவனுக்கு அப்பவே அவளை ஓக்கணும்னு தோணினாலும் அதை அடக்கிக்கிட்டு, அவள் புடவையை கீழே இழுத்துவிட்டுட்டு, அவளை கையைப் பிடித்து அழைத்துக் கொண்டு வீட்டுக்கு வெளியில் வந்தான். ஒரு புங்கை மர நிழலில் அவர்கள் அமர்ந்திருந்தார்கள்.
மாடுகள் தண்ணி இல்லா கண்மாயில் மேய்ந்துகொண்டிருக்க, சாணம் பொறுக்க வந்த சிறுமிகள் மாடுகளுக்குப் பின்னே நடந்து கொண்டிருந்தார்கள். இவர்கள் அருகில் யாரும் இல்லை.
சட்டுனு சேலையைத் தூக்கிட்டோமேனு அவளுக்கு வெட்கமா இருந்துச்சு. அவன் அப்பவே ஓத்து இருந்தானா இந்த வெட்கம் வந்துருக்காது. அவனை நிமிர்ந்து பார்க்காமே உட்கார்ந்து இருந்தாள்.
“வள்ளி என்ன பேசாமே இருக்குறே..?”
“நீ என்னைக் கட்டிக்கிறியா..?”
சட்டுனு கேட்டுவிட்டாள். “உன் மேல நான் கொள்ள ஆசை வச்சுருக்கேன். நீ என்னைக் கல்யாணம் செஞ்சுக்கிறியா..?”
“வள்ளி என்னைப் பத்தி உனக்கு நல்லாத் தெரியும். நான் ஒரு நொண்டி, என்னைக் கட்டிக்கிட்டு நீ என்ன சுகத்தைக் காணப் போறே..?”
“இத பாரு இனி ஒருக்கா நீ நொண்டினு சொல்லாதே. எனக்கு பொல்லாக் கோபம் வரும்..!!”
“நொண்டியை நொண்டினு சொல்லாமே எப்படி சொல்றதாம். என்னாலே எந்த வேலையும் செய்யமுடியாது. வரப்பு வெட்டமுடியுமா, கமலை இறைக்கதான் முடியுமா. என்ன வேலை என்னாலே செய்யமுடியும். சொல்லு”
“மனசு இருந்தா எந்த வெலையும் செய்யமுடியும். உனக்கு தைரியம் இருக்கணும். மலையையே பேத்துடலாம்..!!”
“உன்னைக் கல்யாணம் செஞ்சுக்க உன் ஆத்தா சம்மதிக்கணும். அதுவுமில்லாம, உன்னை வச்சு நான் எப்படி காப்பாத்துவேனு உன் ஆத்தா கேட்டா நான் என்ன சொல்ல முடியும்”
அதை எங்கிட்டே விடு. உனக்கு சம்மதமா..?
சப்பாணி பேசாமல் இருந்தான்.
“ஏன் ஊமையா இருக்கே. ஏதாச்சும் சொல்லேன்..!!”
“உன்னை எப்படி என்னாலே சந்தோசமா வச்சுக்க முடியும்..?”
“ஏன் முடியாது..? எதை நீ சந்தோசம்னு சொல்றே. நீ ஆம்பிளை தானே. உன் கிட்டே படுத்தா என்னை சந்தோசப் படுத்த மாட்டியா..?”
“ஒரு கையும் காலும் வெளங்காதவன். உன்னை அணைச்சுக்கக் கூடமுடியாது. உனக்கு எப்படி என்னாலே.. கையைக் கால ஊணி செய்யக் கூடமுடியாது”
அவள் அவனருகில் நெருங்கி உட்கார்ந்தாள். அவன் வேட்டியின் மேல் கை வைத்து அவன் சாமானை அழுத்தினாள்.
“இது ஒன்னும் முடமில்லையே. தொட்டா என்ன ஆக்ரோசமா எந்திருக்குது. இதை வச்சு, ஊருலே உள்ள சிருக்கிக எல்லாரு புண்டைகளையும் கிளிச்சுடலாமே. இதுக்கு போயா கவலைப் படுறே. இதை என்ன செய்யணும்னு எனக்குத் தெரியும்..!!”
“இதோ பாரு. மூனு நடுகை இருக்கு. கேப்பை விதைக்கலாம். பாசிப்பயித்தஞ்செடி, இல்லனா தட்டப்பயித்தஞ்செடி போடலாம். பசு மாடு செணையா இருக்கு. கண்ணுக்குட்டி போட்டுருச்சுனா, பால விக்கலாம். எனக்கு கை கால் நல்லா இருக்கு. என்னாலே கூலி வேலைக்கு போக முடியும். நீ ஆத்தாகிட்டே நாலைக்கே வந்து கேளு. என்ன நான் சொல்றது..?”
அவனை அவனாலேயே நம்ப முடியலை. தனக்கு இப்படி ஒரு அதிர்ஷ்டமா. வள்ளி மாதிரி ஒரு அழகான பொண்ணு, இந்த முடவனுக்கு பொண்டாட்டியா. ஊரு சனங்க என்ன பேசுவாங்க.
அவன் மனசுபூராம் சந்தோஷம் நிறஞ்சது.
அவன் மன மகிழ்ச்சியில் அவளைப் பார்த்துச் சிரித்தான். அவள் கையை எடுத்து தன் கையில் வைத்துக் கொண்டான். அவள் அவன் மடியில் தலை வைத்துப் படுத்தாள். தன் கண்ணத்தில் அவன் சாமான் படும்படி பார்த்துக் கொண்டாள்.
அவள் கண்ணம் அவன் சுண்ணியில் பட்டவுடன் அது விடைக்க ஆரம்பிச்சது. அவள் கண்ணத்தில் அதன் அழுத்தத்தை உணர்ந்தாள். இவளும் கண்ணத்தை வைத்து அழுத்தினாள். அவன் கை அவள் கண்ணத்தைத் தடவியது.
அவன் மடியில் அவள் படுத்திருந்த அந்த நேரம் அவளுக்கு சொர்க்கத்தில் இருப்பது போல் இருந்தது. ஒரு பாதுகாப்பை உணர்ந்தாள். அந்த தலையாரி என்ன நூறு தலையாரிகள் வந்தாலும் எதுத்து நிக்கலாம்னு தைரியம் வந்துடுச்சு.
அடுத்த நாள் காலையிலேயே, அவ ஆத்தா வேலைக்குப் போகுறதுக்கு முன்னாலேயே சப்பாணியை வீட்டுக்கு வரச் சொல்லியிருந்தா வள்ளி.
அவனும் அது போல அவ வீட்டுக்குப் போயிட்டான். ஆத்தாகிட்டே வள்ளி தன் ஆசையை சொல்லி இருந்தாள். வள்ளி ஆத்தாளும் அவளை யாரிடமாவது புடிச்சுக் கொடுத்துட்டா நிம்மதியா இருக்கும்னு நினச்சுக்கிட்டு இருந்தா.
சப்பாணியைப் பத்தி சொன்னதும் அவளுக்கு முதல்லே மறுக்கத் தோணினாலும் வள்ளியே விருப்பப்பட்டு கேக்குறதுனாலே சரின்னுட்டாள்.
சப்பாணியைப் பார்த்ததும் “வாங்க தம்பி, வள்ளி எல்லாம் சொன்னா. அவ விருப்பத்துக்கு மாறா நான் ஒன்னும் சொல்ல விரும்பலை. அவ தலை எழுத்துப் படி தான் நடக்கும். உங்களுக்கு சொல்லிக்கும்படியா சொந்தகாரங்க யாராவது இருக்காங்களா..?” என்றாள்
இல்லை என்று தலையாட்டினான்.
“எங்களுக்கும் உறவுமுறைணு சொல்லிக்க யாரும் இல்லை. ஆடி போயிட்டு ஆவணி புறக்கட்டும். மலைமேல இருக்குற முருகன் காலடியிலே வச்சு மஞ்சக் கயித்தைக் கட்டலாம்.”
அவனுக்குச் சந்தோசம்.
“வள்ளி பணியாரம் செஞ்சு வச்சுருக்கா. சாப்பிட்டுட்டுப் போங்க தம்பி. நான் வேலைக்கு போயிட்டு வர்ரேன்..” அவள் சென்று விட்டாள்.
வள்ளி சமையல் கூடத்தில் இருந்து வெளியில் வந்தாள். குளிச்சு தலை முடியை விரிச்சு காயபோட்டிருந்தாள். அதிலே ஒரு அரளிப் பூவைச் சொருகி இருந்தாள்.
முகம் முழுவதும் மஞ்சப் பூச்சினாலே பளபளத்தது. அவளைப் பார்க்க பார்க்க அவனுக்கு அப்படியே கட்டிப் பிடிக்கணும் போல இருந்தது. கல்யாணம் முடியட்டும் அப்புறம் வச்சுக்கலாம்னு தோணிடுச்சு.
“இந்தா சாப்பிடு..” என்று பணியாரத்தை ஒரு தட்டிலே வச்சு கொடுத்தா.
அவன் சாப்பிடுவதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். “இந்தா நீயும் சாப்பிடு” பணியாரத்தை எடுத்துக் கொடுத்தாள். அவனைப் பார்த்துக் கொண்டே சாப்பிட்டாள்.
“நல்லா இருக்கா..?”
“உன்னை மாதிரி ரொம்ப நல்லாருக்கு..!!”
“என்னை மாதிரின்னா..?”
“உன்னை மாதிரின்னா, உன் சேலைக்குள்ளே மறைச்சு வச்சுருக்கியே அது மாதிரின்னு சொல்ல வந்தேன்..!!”
“சேலைக்குள்ளே என்னத்தை மறைச்சு வச்சுருக்கேன்..?”
“நேத்து சேலையைத் தூக்கிக் காண்பிச்சியே, அதுக்கு என்ன பேரு..”
“சீசீ..!! உனக்கு தைரியம் கூடிடுச்சு. இப்ப என்னன்னவோ பேசுறே..?”
“என் தைரியத்துக்கு என்ன..?” என்றவன், அவளைப் பிடிச்சு தன் பக்கத்தில் உட்கார வைத்துக் கொண்டான் பக்கத்தில் அமர்ந்த அவள் வாயில் பணியாரத்தை வைத்து சாப்பிடு என்றான்.
“என் பணியாரத்தை எனக்கே கொடுக்குறியா..? ஏன் உனக்குப் பிடிக்கலையா..?”
“உன் பணியாரத்தை எனக்குக் கொடு. அது எப்படி இருக்குன்னு தெரிஞ்சுக்கிட்டு, அப்புறம் இந்த பணியாரம் எப்படி இருக்குன்னு சொல்றேன்..!!”
அவன் அவள் மடியில் கை வைத்தான். அவளுக்குக் கூச்சமா இருந்தது. அவளை இழுத்து அணைக்க விரும்பினான். மடியில் வைத்த கையை எடுத்தாத்தான் அவளை அணைக்க முடியும். தடுமாறினான்.
அவனது தடுமாற்றத்தை புரிந்துகொண்ட வள்ளி, திரும்பி அவனை இருக்கி அணைத்துக் கொண்டாள். அவள் முலைகள் அவன் மார்பில் பதிந்தது.
அவன் கண்ணத்தில் முத்தம் இட்டாள். அவள் முகத்தில் பூசி இருந்த மஞ்சள் வாசனை அவன் நாசிக்குள் ஏறியது. அந்த வாசனையே அவனுக்குள் ஒரு போதையை உண்டாக்கியது.
நிமிர்ந்த அவள் முகத்தை பார்த்து அதில் ஏதோ ஒன்னை விரும்புறானு தெரிஞ்சுகிட்டு, குணிந்து அவள் உதடுகளில் தன் உதடுகளைப் பொறுத்தி அழுத்தினான். பணியாரத்தின் இனிப்பு அவன் உதடுகளில் இருந்து அவள் உதடுகளுக்கு மாறியது. அவள் கண்களை மூடி அதை அனுபவித்தாள்.
அவள் கை அவன் வேட்டி மேல் தொடைகளைத் தடவி மெல்ல இரண்டு தொடைகளுக்கிடையே இறங்கியது. வீறு கொண்டு படமெடுத்து நின்ற அவன் சுண்ணி அவள் கைகளில் பட அதை கெட்டியா பிடித்தாள். அதன் படபடப்பை கைகளுக்குள் உணர்ந்தாள்.
அவன் கையைப் பிடித்து, தன் தொடைகளுக்கிடையே அழுத்தினாள். அவளுடைய புண்டை மயிர் கத்தையா அவன் கைகளில் பட்டது. அதைத் தேய்த்தான். அவளுக்கு உடலுக்குள் யாரோ நெருப்பை அள்ளிக் கொட்டியது போல் வெப்பம் ராக்கெட் வேகத்தில் எகிறியது.
சட்டுனு அவன் விலகினான்.
“வள்ளி வெயில் ஏறுது. மாடுகளை அவுக்கணும். நேரமாச்சுனா சத்தம் போடுவாங்க. நீ வர்ரியா..?”
“இல்லை நான் வரலை. ராத்திரிக்கி இங்கே சாப்பிட வந்துடு. சொக்கி வீட்டுக் கேணியை ஆழப் படுத்துறாங்களாம். அதுக்காக தண்ணி பூராம் இறச்சுட்டாங்க. கேணியிலே இருந்த மீன் களை பிடிச்சதிலே இரண்டு விரா மீன் களை எனக்குக் கொடுத்தா. சோறாக்கி மீன் குழம்பு வைக்கிறேன். வந்துடு என்ன..?” விருந்தாளிகளுக்குத்தான் நெல் சோறு.
சரின்னு தலையாட்டிட்டு வெளியில் கிளம்பினான். ஊருக்கு வெளியே இருந்த அந்த ஆல மரத்து நிழலில் தலையாரி நெட்டையனும் அவன் சினேகிதன் பரட்டையனும் அமர்ந்திருந்தார்கள்.
அவர்கள் கைகளில் குடுவை நிறய ஈச்சங்கள். முன்னாலெ அவிச்ச மரவள்ளிக் கிழங்கும், கெழுத்தி மீன் குழம்பும்.
இருவருக்கும் நல்ல போதை. வள்ளி நினைவு வந்ததும் நெட்டையனுக்கு கோபம் தலைக்கு ஏறியது.
“அனாதை சிறுக்கி, என்னமா பேசுறா.”
“யாருடா..?”
“அதுதாண்டா அந்த வள்ளிகுட்டி..!!”
“வள்ளியா. நல்லா தளதளணு இருப்பாளே. என்னடா பேசுனா.”
“அவ வீட்டுக்கு வரி வசூலுக்குப் போனேன். அவ மாத்திரம் இருந்தா. என் கிட்டே பேசிக்கிட்டுஇருந்தவ, முந்தானை விலகி அவ முலை என் கண்ணுக்குப் பட்டது. என்ன முலைடா அது. அப்படியே கடிக்கணும் போல தோணுச்சு. பதுவுசாத் தான் கேட்டேன். ஒரு நாளைக்கு முந்தானையை விரின்னு. என்னமா சத்தம் போட்டா. தலைவருக்கிட்டே சொல்லிடுவாளாம்.”
“வேண்டாம்டா. அவள் உண்மையிலேயே தலைவருகிட்டே சொல்லிட்டா உன் நிலை மோசமாயிடும், பார்த்துக்க..!!”
“அதுஞ்சரிதான். ஆனா அவ முலையை என்னாலே மறக்கமுடியலைடா. முலையே இப்படின்னா அவ புண்டை எப்படி இருக்கும்”
“என்னடா நீ பாட்டுக்கு கனவு காண்றே. நான் வர்ரேண்டா. நாளைக்கு ப் பார்க்கலாம்..!!” என்று பரட்டையன் நடையைக் கட்டினான். அவனுக்கு தலைவர்னா ஒரு கிலி.
மிச்சம் மீதி இருந்த கள்ளைக் குடிச்சிட்டு, கிழங்கையும் மீனையும் சாப்பிட்டுட்டு எழுந்தான். அவன் உடல் தள்ளாடியது. கள்ளு போதையும் வள்ளி முலை போதையும் அவனை வள்ளி வீட்டைப் பார்த்து நடக்க சொன்னது.
நல்ல உச்சி வெய்யில். ஊருக்குள்ளே யாரும் இருக்கமாட்டாங்க. வள்ளி இருப்பாளானு தெரியலை. போய்த் தான் பார்ப்போமேனு அவன் வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தான்.
வீட்டுக்குள்ளே இருந்து மீன் குழம்பு வாசனை வந்தது.
சும்மா சாத்தி இருந்த வீட்டுத் தட்டியை தள்ளினான்.
உள்ளே கூடத்திலே வள்ளி படுத்து றங்கிகிட்டிருந்தா.
வெயிலுக்கு காத்தாட முலை மாராப்பை எடுத்துட்டு, முலைகள் நட்டக்குத்தலா நிக்க மல்லாந்து படுத்திருந்தாள்.
அவனுக்குள் காமமெனும் மிருகம் விழித்துக் கொண்டது. சத்தம் இல்லாம கதவு படலைச் சாத்திட்டு, வள்ளி அருகில் சென்று அமர்ந்து, மூச்சு விடும் போது ஏறி இறங்கும் முலைகளையே கண் சிமிட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.
கை பரபரத்தது. முலைகளைப் பிடிச்சுப் பார்த்தால் என்னனு தோணுச்சு. ஒரு கையை எடுத்து லேசா அவள் முலை மேலே அழுத்தாம வைத்தான். ஏறி இறங்கும் முலையோடு அவன் கையும் ஏறி இறங்குச்சு.
காலையிலே சப்பாணி அவ புண்டையைத் தேய்ச்ச நினவுலேயே சமையல் வேலை எல்லாம் முடிச்சுட்டு படுத்தவ, அவன் நினைப்புலே தூங்கிட்டா. சப்பணியின் நினைவில் படுத்திருந்தவளுக்கு, தன் முலையின் மேல் விழுந்த கையின் அழுத்தத்தை உணரமுடியவில்லை.
நெட்டையன் அவள் புடவையை மெதுவா உயர்த்தினான். புடவை அவள் குண்டி பிடிமானத்தில் இருந்ததால், அவனால் புடைவையை புண்டை தெரியும் படி தூக்கமுடியவில்லை. அவள் முலை மேல் இருந்த கையின் அழுத்தத்தைக் லேசா கூட்டினான்.
காலை உயர்த்தினாள். கையை முலையில் இருந்து எடுத்துக் கொண்டவனுக்கு, அவள் புண்டை தரிசணம் கிடைத்தது. மயிறு மண்டி கிடந்த அந்த புண்டையைப் பார்த்ததும் அவன் சுண்ணி விடைத்து நிமிர்ந்தது.
அவள் கால்களை தூக்கி அகட்டி வைத்துக் கொண்டு உறக்கத்தைத் தொடர்ந்தாள். கால்கள் அகட்டியதால் அவள் புண்டை லேசா பிளந்து சிகப்பா தெரிந்தது.
”வேண்டாம் விடுங்க.. வெட்கமா இருக்கு..!!”
திடுக்கிட்டு எழுந்தான் நெட்டையன். விடைத்த அவன் சுண்ணி சுருங்கியது. நான் வந்ததை எப்படி அவள் உணர்ந்தாள். அவள் சொல்வதைப் பார்த்தால், அவள் நான் செய்வதை விரும்புகிறாள் என்று தானே அர்த்தம். மனம் தெளிந்து மீண்டும் அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்தான்.
“அய்யோ சொன்னா கேளுங்க. இப்ப வேண்டாம். கல்யாணத்துக்குப் பிறகு வச்சுக்கலாம்..!!”
கல்யாணமா யாருக்கு..?
அவனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. அவளைக் கூர்ந்து பார்த்தான். அவள் கண்கள் மூடிப் படுத்திருந்தாள். தூங்குகிறாள் என்பதை உறுதி செய்து கொண்டான். அப்ப ஏதோ கனவு காண்கிறாள். யாரோ அவளின் உணர்ச்சிகளைத் தூண்டிக்கிட்டு இருக்க வேண்டும்.
உணர்ச்சி வசப்பட்டுத்தான் அவள் இப்படி உளர வேண்டும். இதுதான் நல்ல சமயம். வந்த வேலையை முடிப்போம். போதையில் இருந்தாலும் காரியத்தில் கண்ணாக இருந்தான்.
யாரோ அவள் தொடைகளுக்கு இடையில் இருப்பது போல் தோடைகளை விலக்குவதும் மீண்டும் நெருக்குவதுமா இருந்தாள்.
அவன் எழுந்து அவள் தோடைகளுக்கிடையில் மண்டி இட்டு அமர்ந்தான். வேட்டியை விலக்கி சுண்ணியை பிடித்து, உலுக்கி விரைப்பை உண்டாக்கி, மெதுவா அவள் புண்டை அருகே கொண்டு சென்று வைத்து உரசினான்.
“ம்ம்..” என்ற முனகல் அவள் வாயில் இருந்து வந்தது.
கனவில் அவள் சப்பாணியுடன் சல்லாபம் செய்வது போல் உணர்ந்ததால், அவள் புண்டை ஈரப்பதத்துடன் இருந்தது.
நெட்டையன் விரைத்த அவன் சுண்ணியை பிடித்து புண்டை வெடிப்பில் வைத்து அழுத்தினான். சர்க்கென்று உள்ளே சென்றது.
திடுக்கிட்டு கண் விழித்தாள். நடப்பது கனவில்லை என்பதை உணர்ந்தாள். நெட்டையன் சுண்ணி தன் புழைக்குள் சென்று விட்டது என்பதையும் உணர்ந்தாள்.
அவனைப் பிடித்து பக்கவாட்டில் தள்ளி, சேலையை இழுத்து விட்டுகிட்டு, எழுந்து உட்கார்ந்தாள். அவள் தள்ளிய வேகத்தில் மல்லாந்து விழுந்து கிடந்த நெட்டையனால், போதையினால் சுதாரித்து எழ முடியலை.
அவனைப் பார்த்தாள். விடைத்த அவன் சுண்ணியைப் பார்த்தாள்.
“அட பாவி என்ன காரியம் செஞ்சே..?” என்றவள், அவன் சுண்ணியைப் பிடித்தாள்.
அதை வெட்டினால் என்னனு தோண அரிவாள் மனையைத் தேடினாள். பக்கத்தில் இல்லை. அவனை விட்டால் ஓடிடுவான்னு தோணுச்சு.
குணிந்தாள். அவன் சுண்ணியை வாயில் வைத்து பலம் கொண்ட மட்டும் பற்களால் கடித்தாள். வலி பொறுக்கமுடியாம நெட்டையன் அலறினான். அவள் வாயிலிருந்து ரத்தம் சொட்டியது. ரத்தக் காட்டேறி போல் அவனுக்கு அவள் தோன்றினாள்.
அவளை தள்ளி விட்டுட்டு எழுந்து வேட்டியெல்லாம் ரத்தக்கறையோடு வீட்டுக்கு வெளியில் ஓடினான்.
எச்சிலையும் ரத்தத்தையும் காறி உமிழ்ந்தாள் வள்ளி. கொல்லைப் புறம் போய் கேணியில் தண்ணி இறச்சு, தலையில் கொட்டினாள். உடல் முழுக்க நனைந்தது. அவளின் வெப்பம் குறையத் தொடங்கியது.
ஈரத்துணியோட கூடத்திலே வந்து உட்கார்ந்தா. தலையில் இருந்து வடிந்த நீரோடு அவள் கண்ணீரும் கலந்தது.
அவளுக்குத் தன் மீதே கோபம் வந்தது. பகல் நேரத்திலே ஒருத்தன் வீட்டுக்குள்ளே வர்ரது கூடத் தெரியாம அப்படி என்ன தூக்கம்..? சப்பாணி பற்றிய கனவு வந்து தொலச்சதுனாலே தானே ஒருத்தன் மேல படுப்பது கூடத் தெரியாமே தூங்கிட்டோம்.
நெட்டயனை இப்படியே விடக்கூடாது. என்ன செய்யலாம்..? தலைவருக்கிட்டே சொல்லலாமா..? அப்படிச் சொல்லி ஊருக் கூட்டத்துக்கு ஏற்பாடு செஞ்சுட்டா அது அம்மாவுக்கு அவமானம். சப்பாணிக்கும் மன வருத்தம் ஏற்படும். பிறகு என்ன செய்யலாம்..?
ஆனா ஒன்னு மட்டும் நிச்சயம் செய்துகிட்டா. என்ன நடந்தாலும் நெட்டயனை சும்மா விடக்கூடாது..!!
சப்பாணி நினைவு வந்தது. சாப்பாடு கொண்டு போகலாம்னு தோணுச்சு.
அப்பத்தான் சொக்கிதான் வந்து சொன்னா.
காவாக் கரையோரம் தலைவரு வீட்டு பெரிய தோப்புக்குள்ளே நெட்டையன் வெட்டுப் பட்டுச் செத்துக் கிடக்கிற விசயம் சொக்கி தான் சொன்னா.
தான் அவன் உயிரு சாமானை கடிச்சதுனாலெ சாகலைணு தெரிஞ்சதும் மனசு கொஞ்சம் லெசானது. யாரு அவனைக் கொன்னது.
சொக்கி சொன்னதை மீண்டும் நினச்சுப் பார்த்தாள்.
வீட்டுக்குள்ளே வந்தவ, வள்ளி இருந்த நிலையைப் பார்த்து அதிர்ந்து, “என்னடி இப்படி ஈரத்தோட நடுக் கூடத்திலே உட்கார்ந்து இருக்கே. மீன் குழம்பு வச்சுருக்கே போல இருக்கு. வாசனை தூக்குது..!!”
சுய நினைவுக்கு வந்தவ, கண்களைத் துடச்சுட்டு, “இருடி சேலையை மாத்திட்டு வர்ரேன்..” என்று சொல்லிட்டு சமையக் கட்டுக்கு போய் சேலை மாத்திட்டு சொக்கிடம் வந்தாள்.
“அடியே வள்ளி தெரியுமா சேதி, நம்ம தலையாரி இல்லை. அவன் நம்ம தலைவருடைய கிழக்கித் தோப்பிலே செத்து கிடக்குறாண்டி..”
வள்ளி அதிர்ச்சியோடு அவளைப் பார்த்தாள்.
“என்னடி நீ சொல்றே..?” கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்புதான் அவ புண்டைக்குள்ளே நாத்தம் புடுச்ச அவன் சுண்ணியை நுழச்சுட்டு, அதிலே கடி வாங்கிகிட்டு ஓடினான். அதுக்குள்ளே எப்படி செத்தான்.
அவன் சுண்ணியை அவள் கடிச்சதை நினச்சா, இப்பவும் உமட்டிக்கிட்டு வருது. வெறியிலே கடிச்சுட்டா.
“ஆமாண்டி யரோ வெட்டி இருக்காங்க. செத்துட்டான்..!!”
“எங்கேடி வெட்டி இருக்காங்க..?” சொக்கி பதில் சொல்வதற்குள், அவ புருசன் சத்தம் போட்டான். “நான் அப்புறம் வர்ரேண்டி” என்று வெளியே ஓடினாள்.
“போய் பார்த்தா என்ன..?” என்று எண்ணியவள், வீட்டு கதவு படலைச் சாத்திட்டு, கயிறை எடுத்து கட்டி வச்சுட்டு, தோப்புக்கு சென்றாள். பார்த்துட்டு அப்படியே கண்மா பக்கம் போனா சப்பாணியையும் பார்த்துட்டு வர்லாம்னு நினச்சுத்தான் கிளம்பினாள்.
போகும்போது நினைவுக்கு வந்தவளா, ஒரு தூக்குச் சட்டியலே நெல்லுச் சோறு எடுத்து, அதிலே மீன் குழம்பை ஊத்தி எடுத்துக்கொண்டாள்.
தோப்பிலே கூட்டமா இருந்தது. நடு நாயகமா தலவர் நின்றார். அவர் பக்கத்தில் அவர் மகன் கண்ணன் நின்றான். எட்டிப் பார்த்தாள். அவன் உடம்பிலே காயம் எதுவும் இல்லை. அவன் மேல் போர்த்தி இருந்த வேட்டி பூராம் ரத்தக்கறை.
பக்கத்தில் நின்றவளிடம் எங்கே காயம்னு கேட்டாள்.
பக்கத்திலே நின்னவ ஒரு கிழவி, “நீ சின்ன்ப் பிள்ளே நீ இதெல்லாம் தெரிஞ்சுக்க வேண்டாம். பேசாமா இரு..!!”
“சொல்லு தாயி..”
“அவன் குஞ்சை யாரோ துண்டமா வெட்டிடாங்களாம். ரத்தம் ரொம்ப போயி செத்துட்டான்..!!”
அவளுக்கு பயம் வந்துட்டது. நாம தானே அவன் சாமானைக் கடிச்சோம். அது துண்டாகலையே..!! இப்ப கிழவி ஒரு மாதிரி சொல்றாளேனு நினச்சு மருகினாள்.
தலையாரி பக்கத்திலே குத்திட்டு அழுதுகிட்டு இருந்தா அவன் பொண்டாட்டி. அவ குழந்தைகளும் அவ பக்கத்திலே இருந்ததுக.
கண்ணன் மெதுவா அவன் அப்பாவிடம் சொன்னான், “அப்பா இவன் நடத்தை சரியில்லாம யாரோ இப்படி பண்ணியிருக்காங்க. இது வெளியில் தெரிஞ்சா ஊருக்கும் அவன் குடும்பத்துக்கும் கெட்ட பேர் வரும். அவன் பொண்டாட்டிகிட்டே நீங்க பேசி சம்மதிக்க வச்சு இப்படியே எடுத்து போய் எரிச்சுடலாம்..!!”ன்னு சொன்னான்.
தலைவர் ஊரு ஜனங்களைப் பார்த்து நிலமையை விளக்கிச் சொன்னார். அவன் பொண்டாட்டிகிட்டேயும் சொன்னார்.
ஊரு ஜனங்க, “நீங்க எது செஞ்சாலும் சரி’ அப்படினாங்க. தலையாரி பொஞ்சாதியும் தலையாட்டினாள்.
“சரிப்பா உடலை எடுத்து போய் எரிச்சுட்டு வந்துடுங்க. எல்லாரும் குளிச்சுட்டு, வீட்டுலே உள்ள ஆம்பிளை பொம்பளை ஒருத்தர் தவறாம கோவில் வீட்டுக்கு வந்து சூடம் ஏத்தி இதைப் பத்தி யாருகிட்டேயும் சொல்ல மாட்டோம்னு சத்தியம் செஞ்சுடுங்க. அப்படியே யாராச்சும் சந்தேகம் வந்து கேட்டா, பாம்பு கடிச்சு இறந்துட்டதா சொல்லிடுங்க. என்ன நான் சொல்றது சரியா..?”
அனைவரும் தலையாட்டிட்டு அடுத்து ஆக வேண்டிய வெலைகளில் ஈடுபட்டார்கள்.
வள்ளி, மன நிம்மதியோடு சப்பாணியைத் தேடி நடந்தாள். சப்பாணி மாடு மேய்க்குற இடம் நோக்கி நடந்தவ மனசிலே நெட்டையன் சாமானை யாரு நறுக்கி இருப்பாங்கனு யோசிச்சுகிட்டே நடந்தா.
“வா வள்ளி..” என சந்தோஷமா அழைத்தான் சப்பாணி.
“இந்தா சோறு கொண்டாந்திருக்கேன் சாப்பிடு..!!”
“ராத்திரி தானே சாப்பிட வரச் சொன்னே. இப்பவே கொண்டாந்துட்டே..?”
“இப்பவே சமைச்சுட்டேன். அது தான் எடுத்துக் கிட்டு வந்தேன்..”
தூக்கு சட்டியை அவனிடம் கொடுத்தாள். மூடியை எடுத்துட்டு அப்படியே வைத்து சாப்பிட ஆரம்பித்தான்.
“இந்தா நீயும் கொஞ்சம் சாப்பிடு..!!” வேண்டாம்னு மறுத்தாலும் அவன் ஊட்டுவதை விரும்பி இரண்டு வாய் சாப்பிட்டாள்.
அவ மனம் பூராம் நெட்டையனையே சுத்தி சுத்தி வந்தது.
“ஏன் வள்ளி ஒரு மாதிரி இருக்கே..?”
“ஒன்னுமில்லையே. இந்த தலையாரி செத்துட்டானாம். அதை நினைச்சேன்.”
“ஆமா நானும் தான் போய் பார்த்தேன். யாரோ அவன் சாமானை வெட்டி எடுத்து எங்கோ எறிஞ்சு இருக்காங்க. பாவம் அவர்.”
பாவமா. படுபாவி. அவன் செஞ்ச அக்குறமத்துக்கு சாமி சரியான தண்டனை தான் கொடுத்துருக்காருனு மனசுக்குள்ளே நினைச்சுக்கிட்டா.
“இன்னைக்கு சீக்கிரம் மாடுகளை ஓட்டிக்கிட்டு வந்துடுவேன். அப்படியே குளிச்சுட்டு வந்துடுவேன். ஏதோ சத்தியம் செய்யணுமாவுல்ல..”
“அம்மா ராத்திரிக்கு இருக்க மாட்டா. வெள்ளச்சி மாசமா இருக்காளுல்ல, இப்பவா அப்பவானு இருக்காம். கூட துணைக்கு ஆள் இல்லைனு அவ புருசன் அம்மாவை அவ கூட வந்து படுக்கச்சொல்லி கேட்டான். அது தான் ராத்திரி அங்கே போயிடுவா.”
நான் மாத்திரம் தான் இருப்பேனு சொல்லாம சொன்னாள்.
அவன் சாப்பிட்ட தூக்குச் சட்டியை எடுத்துக் கிட்டு, “ராத்திரி சீக்கிரமா வந்துடு”ன்னு சொல்லிட்டு கிளம்பினாள்.
வீட்டுக்கு வந்தவளுக்கு, அம்மா வந்து உள்ளே இருப்பதைப் பார்த்ததும் சந்தேகப்பட்டு, “ஏம்மா சீக்கிரம் வந்துட்டே..!!” என்றாள்.
“அது தான் ஊர்லே எழவு விழுந்துடுச்சுல்ல, வேலை விட்டுட்டு வந்துட்டோம். குளிச்சுட்டு இப்பத்தான் வந்தேன். வா எல்லாரும் கோவில் வீட்டுக்கு வந்துருக்காங்களாம். போகலாம். நீ குளிச்சுட்டியில்ல..?”
மலை மேல முருகனுக்கு கோவில் இருக்கு. மலை மேல் அடிக்கடி ஏறமுடியாதுன்னு, ஊருக்குள்ளே ஒரு வீட்டைக் கட்டி முருகன் வேலை நட்டு அதைக் கும்பிட்டு வந்தார்கள். அது இல்லாம ஊருக்கு வெளியே ஊர் காவல் தெய்வம் அய்யணாரு கோவிலும் இருக்கு. ஆடி மாசம் அதுக்குத்தான் குதிரை எடுப்பு நடத்துவாங்க.
கோவில் வீட்டுக்கு முன்பு எல்லாரும் கூடி இருந்தார்கள்.
“என்ன மணியாரரே காரியம் எல்லாம் முடிஞ்சுடுச்சா’ தலைவர் கேட்டார்.
“முடிஞ்சுடுச்சு தலைவரே..”
“சரி எல்லாரும் வந்துட்டாங்களா..? ஊர்லே தீட்டு விழுந்துடுச்சு. எல்லாரும் குளிச்சுட்டு வந்துருக்கீங்களா. யாரும் குளிக்கலைனா போய் குளிச்சுட்டு வந்துடுங்க..”
“எல்லாரும் குளிச்சுட்டுத்தான் வந்துருக்காங்க சப்பாணி மட்டும் இன்னும் வரலை தலைவரே. அவனையும் மாடுகளை ஒட்டிக்கிட்டு குளிச்சுட்டு வாடானு சொல்லி விட்டுருக்கேன்..!!”
“அவன் வரட்டும். இப்ப எல்லாரும் சாமியைக் கும்பிட்டுக்குங்க. பூசாரி பூஜை வேண்டாம்.தீபம் மாத்திரம் காட்டிடு சூடம் ஏத்தி வை. சூடத்தை தொட்டுட்டு சத்தியம் செய்யுங்க..!!”
வேலுக்கு தீபம் காட்டப்பட்டது. அந்த சமயத்தில் அய்யணார் கோவில் பூசாரி மேல் அருள் வந்து ஆட ஆரம்பிச்சுட்டாரு.
கிடாவெட்டு, திருவிழானா சாமி பார்க்குறதுண்டு. பெரும்பாலும் அய்யணார் கோவில் பூசாரி மேல் தான் அருள் வந்து குறி சொல்லும். அவர் மேல் அருள் வரலைனா, யாரையாவது கோடாங்கியைக் கூட்டிவந்து உடுக்கு அடிச்சு, பூசாரி மேல் அருள் வர வைப்பாங்க.
இப்ப யாருடைய அழைப்பும் இல்லாம பூசாரி அருள் வந்து ஆடுனதும் தலைவருக்கே கொஞ்சம் மனசுக்கு நெருடலாத்தான் இருந்தது. நாம நெட்டையன் விசயத்துலே தப்பு செஞ்சுட்டமோனு, சந்தேகம் வந்துடுச்சு.
பூசாரி தத்தக்கா பித்தக்கானு ஆட ஆரம்பிச்சாட்டாரு. அவிழ்ந்த அவர் வேட்டியை ஒரு இளவட்டம் பிடிச்சு கட்டி, மேலே ஒரு துண்டையும் சுற்றி இருக்கி கட்டிவிட்டான்.
“சாமி, ஆச்சாரம் குழயக்கூடாது. நின்னு பேசு..” தலைவர் சொன்னதும், பூசாரி, “என் பிள்ளை ஒன்னை நான் பறிகொடுத்திட்டேன்பா சாவு சாதாரன சாவு இல்லைப்பா..!! ஊரே தீட்டுப் பட்டுடுச்சு..!! முதல்லே தீட்டைக் கழிச்சு, அதுக்குப் பின்னே எனக்கு விழா எடுப்பா..!!”
“சரி சாமி அப்படியே செய்யுறோம். தீட்டுக் கழிக்க நாங்க என்ன செய்யணும்னு சொல்லு..!!”
“ஒரு மங்கை இதிலே சம்பந்தப்பட்டு இருக்கப்பா. அதனாலே, ஊருலே உள்ள வயசுக்கு வந்த பொம்பளைங்க எல்லாம் தினம் குளிச்சு, சுத்தபத்தமா ஒரு ஏழு நாளைக்கு, மலையிலே இருக்குற அவனுக்கு நெய் விளக்கேத்தி வச்சு, ஏழாம் நாள் ரத்தபலி காண்பிப்பா. ஊரைப் பிடிச்ச தோஷம் நீங்கிடும்..!!”
“சாமி, குத்தம் செஞ்ச அந்த மங்கை யாருனு சொன்னா நல்லா இருக்கும்..!!” ஒரு இளவட்டத்தின் குரல், ஒரு மூலையில் இருந்து ஓலித்தது.
வள்ளிக்குத் திக்குணு ஆயிடுச்சு. சாமி என்ன சொல்லப் போகுதோங்கற பயம் அவ வயித்தைக் கலக்கியது.
“யாருடா அது..? வாயை பொத்திக் கிட்டு சும்மா இருக்கமுடியலையா..? அது தான் சத்தியம் செஞ்சாச்சுல்ல. அப்புறம் என்னடா உண்மை தெரிய வேண்டி இருக்கு..? டேய் சாமிக்கிட்டே விபூதி எடுத்துக் கொடுடா. சாமி மலை ஏறட்டும்..!!” தலைவர் சத்தம் போட்டதும், அனைவரும் நிசப்தமாயி, பெண்பிள்ளைங்க சாமி கால்லே விழுந்து திரு நீறு வாங்கிகிட்டு சென்றார்கள்.
“சாமி சுத்தபத்தம்னு சொன்னது என்னனு தெரியுமில்ல. யாராவது தப்பா நடந்துகிட்டா, அது சாமி குத்தமாயிடும். பார்த்து நடந்துக்கங்க..!!” மணியாரர் பொத்தாம் பொதுவா சொன்னார்.
“அடியே ஒருவாரத்துக்கு சேலையை இருக்கிக் கட்டிக்கடி..!!” ஒரு விடலை பெண் இடுப்புலே ஒரு குழந்தையை வைத்திருந்தவளிடம், குசு குசுனு சொல்லிச் சிரிச்சுட்டுகிட்டு நடந்தாள்.
வீட்டுக்கு வந்த வள்ளியிடம், “தாயி நீ மறக்காமே நெய் விலக்கேற்றி வச்சுடுடீ..!!”
இரவு வந்தது.
வள்ளிக்கு நெட்டையன் சாமானை நறுக்கியது யாராக இருக்கும் என்ற நினைப்பே சதா அவள் மனசைப் போட்டு குடஞ்சுக்கிட்டு இருந்தது.
இந்த நினைப்பாலே சப்பாணியை அவர் மறந்து விட்டிருந்தாள்.
அவன் வந்து நின்னதும் தான் அவளுக்கு அவனைச் சாப்பிட வரச் சொன்னது நினைவுக்கு வந்தது.
“வள்ளி சப்பாணி வந்துருக்கு பாரு. சாப்பிடச் சொல். நான் வெள்ளச்சி வீட்டுக்கு செல்றேன்..!!” அவள் அம்மா சொல்லிட்டு சென்று விட்டாள் மீண்டும் அடுப்பை பத்தவச்சு, மீன் குழம்பை சூடு பண்ணினாள்.
“வா சப்பாணி.. உள்ளே வந்து உட்காரு..”
“அடுப்பிலே என்ன பண்ணிகிட்டு இருக்குறே..?”
“ஒன்னுமில்லை. குழம்பை சூடு பண்ணுறேன். கால் கையை கழுவிட்டு வா..!!”
ஒரு குடுவையிலே இருந்த ஈச்சங்கள்ளை எடுத்து வைத்தாள். விருந்துக்கு வரச் சொன்னா கள்ளு எடுத்து வைப்பது அந்த கிராமத்து வழக்கம். விருந்தாளி குடிக்கலைனாக் கூட அது சாப்பாட்டுக்கு முன் வைக்கணும். அது விருந்தாளிக்கு கொடுக்குற மரியாதை.
தட்டை எடுத்து வச்சா. நெல் சோறு அள்ளி வைத்து மீன் குழம்பை ஊத்தி, விரா மீன் துண்டு இரண்டை எடுத்து வைத்து “இந்தா சாப்பிடு” என்றாள்.
கள்ளை அவன் தொடலை. “நீயும் சாப்பிடு” என்றான்.
“நான் அப்புறம் சாப்பிடுறேன். மீன் குழம்பு இருக்குல்ல கள்ளை ஒரு முடக்கு குடிச்சுக்கியேன்” என்றாள். கள்ளு வேண்டாம் என்று சொல்லிட்டு அவன் சாப்பிடத் தொடங்கியதும் அவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
அவனைப் பார்க்க பார்க்க அவளுக்கு துக்கம் தொண்டைக் குழியை அடைத்தது. அந்த பாழாப் போன நெட்டையன் என் வாழ்க்கையையே அழிக்கப் பார்த்தானே..!! இந்த அப்பாவிக்குத் துரோகம் செய்ய இருந்தோமே, என்று எண்ணி கண் கலங்க அவனைப் பார்த்தாள்.
என்னை முழுசா பார்த்த அவன் நல்லவேளை செத்துட்டான். அவளுக்கு ஒரு வகையில் மனசுக்கு நிம்மதி ஏற்பட்டாலும், அவன் தன் சாமானை ஒருதடவை உள்ளே நுழச்சுட்டானே என்ற நினைப்பு அவளுக்கு எட்டிக்காயாக கசந்தது.
அவன் சாப்பிட்டு முடிக்கும்வரை மௌனமா இருந்தவ, அவன் கை கழுவிட்டு வந்தவுடன், “தலையாரியை யார் கொன்னுருப்பாங்க..? என்று கேட்டாள்.
“எதுக்கு கேக்குறே..?”
“இல்லை சும்மாதான்..!!”
“வள்ளி நான் ஒன்னு கேட்கட்டா..? ஓளிக்காம பதில் சொல்லனும்..!!”
“என்ன கேட்கப் போறான்..?” மனசுக்குள்ளே திக் திக்னு இருந்தது.
“நீ கண்மாய்க்கு சாணம் பொருக்க வரலை. வீட்டுலே வேலை இருக்கும் போல இருக்குனு நினைச்சுக்கிட்டேன். ஆனா உன்னைப் பார்க்கணும்னு தோணுச்சு. சாணம் பொருக்குற பிள்ளங்ககிட்டே, மாடுகளைப் பார்த்துக்க சொல்லிட்டு, உன் வீட்டுக்கு வந்தேன். நான் வந்தப்ப தலையாரி வேகமா உங்க வீட்டுக்குள்ளே இருந்து வெளியில் ஓடினான். அவன் வேட்டியெல்லாம் ரத்தம். உள்ளே எட்டிப் பார்த்தேன். கொல்லையிலே நீ குளிச்சுகிட்டு இருந்தே. ஏதோ நடந்துருக்குனு எனக்கு தெரிஞ்சு போச்சு. நான் திரும்பி போயிட்டேன். என்ன நடந்துச்சு வள்ளி..?”
அவன் சொன்னதைக் கேட்டதும் “ஓஓஓஓ..”ன்னு அழ ஆரம்பிச்சுட்டாள்.
அழட்டும்னு கொஞ்ச நேரம் பேசாம இருந்த சப்பாணி, அவளருகில் வந்து அவளை அணைத்துக் கொண்டான். அந்த அணைப்பில் தெம்பான வள்ளி அழுகையை நிறுத்தி நடந்ததை எல்லாம் சொல்லி முடித்தாள்.
“நீ கடிச்சதுனாலே அவன் செத்திருக்கமாட்டான். அவன் சாமானை யாரோ வெட்டி எடுத்து இருக்காங்க. யாரோ அவன் மேல ரொம்ப நாளா கோபமா இருந்து அவன் வந்த கோலத்தைப் பார்த்ததும், அந்த சாக்கிலே அவன் சாமானை அறுத்து இருக்கணும். ஆமா உனக்கு யாரு வந்து சொன்னா..?”
“சொக்கி வந்து சொன்னா..!!”
“சொக்கிக்கு எப்படித் தெரியும்..? யாரு சொல்லி இருப்பாங்க..?”ன்னு அவன் யோசிச்சான்.
“நான் குளிச்சுட்டு குந்தி இருந்தப்பவே வந்து சொன்னா..”
“அவ்வளவு சீக்கிரம் அவளுக்கு யாரு சொல்லிருக்கணும்..?”
“அவ புருசன் பரட்டையனும், தலையாரியும் கூட்டாளி. அவனுக்குத் தெரிஞ்சு அவன் சொல்லியிருப்பான்..!!”
“சரி நான் போறேன். நீ சாப்பிட்டு படு. நான் தலைவர் வீட்டுக்குப் போறேன்..!!”
அவன் ராத்திரி தலைவர் வீட்டுக்கு வெளியே தின்னையிலேயே எப்பவும் ராத்திரியிலே படுப்பான். அவரு அவனைக் கூட்டியாந்ததிலே இருந்து இது தான் பழக்கம்.
“இங்கேயே படு. அம்மாவும் இல்லை. நான் மட்டும் தான் இருக்கேன்..!!”
“வெண்டாம் ஏதாச்சும் தப்பு நடந்துடும். இன்னும் ஒருவாரத்துக்கு சுத்தமா இருக்கணும்னு சொல்லி இருக்காங்க..”
“நெட்டயன் செத்தது நினைத்து எனக்குப் பயமா இருக்கு. அவன் சாவு நல்ல சாவு இல்லை. நானும் ஒருவழியிலே அவன் சாவுக்குக் காரணமாயிட்டேன். அவன் ஆவியா அலைவான். இங்கேதான் வருவான். நீ எனக்குத் துணையா இங்கே படு..!!”
“சரி தலைவருக்கிட்டேப் போய் சொல்லிட்டு வர்ரேன். ஆனா நான் வெளியில் தான் படுப்பேன். சரியா..?”
வள்ளி தலையாட்டினாள்.
நல்ல நிலா வெளிச்சம். அந்த கிராமத்திலே கரண்டெல்லாம் இல்லை. ராத்திரியிலே வெளியில் நடந்தா தீப் பந்தம் எடுத்துக் கிட்டுதான் போவாங்க. இப்ப நிலா வெளிச்சம் பகல் மாதிரி இருந்தது. அவன் வெளியில் நடந்தான்.
தூரத்தில் சொக்கி வள்ளி வீடு நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தாள். சொக்கியைப் பார்த்துத் திடுக்கிட்டாள். இந்த நேரத்தில் எதற்காக இவள் வர வேண்டும்.
சவாதீனமாக உள்ளே வந்தவள், “ஏண்டி வள்ளி, அவனை அது தாண்டி அந்த நெட்டையனை என்னடி பண்ணினே. மத்தியானம் வந்தப்ப புருசன் கூப்பிட்டதாலே ஓடிட்டேன்..!!”
“என்னக்கா சொல்றே. ஒன்னும் புரியலேயே..!!”
“நடிக்காதடி. அவன் தான் சுண்ணியைப் பிடிச்சுக்கிட்டு என் வீட்டுக்குள்ளே ஓடி வந்தானே. இப்படியாடி ஒருத்தி கடிப்பா. ஏன் அவன் சுண்ணி அவ்வளவுக்கு இனிச்சுச்சா..?”
“போ அக்கா. அவன் பண்ணுனதுக்கு அவனை நானே கொன்னுருக்கணும். தப்பி ஓடிட்டான்..!!”
“என்னடி சொல்றே..?”
“மத்தியானம் அசந்து தூங்கிகிட்டு இருந்தப்போ வந்து பக்கத்திலே உட்கார்ந்து என் முலையைப் பிடிச்சுட்டான். அது மாத்திரம் இல்லை நான் கொஞ்சம் அசந்திருந்தேனா, என்னை புண்டையை கிழிச்சுருப்பான். ஆமா அவன் ஏன் உன் வீட்டுக்கு வந்தான்.”
“என் புருசனைத் தேடி வந்தான். புருசன் வீட்டுலே இல்லை. நாய் கடிச்சுடுச்சு, மருந்து வாங்கிகிட்டுப் போகலாம்னு வந்ததா சொன்னான். எங்கே கடிச்சுடுச்சுன்னு கேட்டேன். வேட்டியை விலக்கி சுண்ணியை காண்பிச்சான். நாய் கடிக்கு மருந்து இருக்கு, மனுச கடிக்கு மருந்து இல்லன்னு சொல்லி அவனை அனுப்பிட்டேன்..!!”
“உன் புருசன் தாண்டி மருந்து கொடுப்பாரு. நீ இல்லைனு சொல்லி அனுப்பிட்டே..!!”
“அவனைப் பத்தி எனக்கு நல்லாத் தெரியும். பொம்பளைப் பொருக்கி, என் கிட்டேயும் வாலாட்டிருக்கான்..”
“அப்புறம் அவன் ஏன் தோப்புப் பக்கம் போகணும்.”
“அங்கே தாண்டி என் புருசனும் அவனும் உட்கார்ந்து கள்ளு குடிப்பாங்க. அது தான் என் புருசனைத் தேடி போயிருப்பான்..”
“அப்ப அவனை யாருக்கா இந்த மாதிரி செஞ்சுருக்கணும்..?”
“தெரியலைடி. அதைப் பத்தி ஏன் கவலைப்படணும். என்னனு தெரிஞ்சுக்கலாம்ணு தான் வந்தேன். நீ மனசைப் போட்டு குழப்பிக்காதேடி. நான் வர்ரேன்.”
அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்லிட்டு அவள் சென்றுவிட்டாள். சப்பாணி வந்து வெளித் தின்னையில் படுத்துக் கொண்டான். அவள் உள்ளே படுத்துக் கொண்டாள்.
நாடகள் ஓடின.
பூசாரி கெடு வைத்த ஏழு நாட்களும் எந்த அசம்பாவிதமில்லாமல் போய் விட்டது. ஆடி மாசம் பொறந்துருச்சு. இன்னும் ஏழெட்டு நாளுலே காப்பு கட்டிடுவாங்க. ஆடி பதினெட்டுக்கு குதிரை எடுப்பு. காப்பு கட்டிட்டா அப்புறம் வெளியே தெருவே போக முடியாது. எல்லாரும் நெட்டையன் செத்ததை மறந்துட்டாங்க.
ஆனா வள்ளிக்கு மனசுக்குள்ளே உலச்சல் இருந்து கொண்டே இருந்தது.
நாள் செல்லச் செல்ல சப்பாணி மேல இருந்த ஆசை, கூடிக்கிட்டே இருந்தது. கல்யாணத்துக்கு இன்னும் ஒரு மாசம் இருக்கு. அதுக்கு முன்னாலே அவன் கூட படுக்க மாட்டோமாங்குற நினைப்பு அவளை அலைக்களிக்க ஆரம்பிடுச்சு. விரகதாபம் கூடிக்கிட்டே போச்சு.
அதுக்கும் ஒரு நாள் சந்தர்ப்பம் கிடச்சது. ஆத்தா பக்கத்தூருக்கு கடலைப் புடுங்க போனவ பெருத்த மழை பேஞ்சதாலே அங்கேயே தங்கிட்டா.
கல்யாணம் செஞ்சுக்க போற பொண்ணு தனியா இருக்கமுடியாது. ஆத்தா வரமாட்டாளுனு தெரியவர இருட்டி ரொம்ப நேரம் ஆனதுனாலேயும், இனி மேலாக்க எந்த பொம்பளையையும் போய் கூடப் படுக்கக அழைக்க முடியாது என்பதாலேயும், தலைவர் வீட்டுக்குப் போய் சப்பாணியை அழைத்து வந்தாள்.
அவன் வந்ததும் வெளியில் தின்னையில் படுக்கப் போனான்.
“வீட்டுக்குள்ளே வந்து படுத்தா குறஞ்சுட மாட்டே. வந்து படு..!!” என்றாள்.
“நீ சும்மா இருக்க மாட்டியே..!!”
“உன்னை கடிச்சு தின்னுருவேனு நினைக்கிறாயா..?”
“யாரு கண்டா. நெட்டையன் சாமானை கடிச்ச மாதிரி என்னயும் கடிச்சுட்டா..?”
“சீ.. கட்டிக்கப் போறவகிட்டே பேசுற பேச்சப் பாரு..!!”
“ஆமா அந்த நெட்டயனை யாரு கொன்னுருப்பா..?”
“இப்ப ஏன் அந்த பேச்சை எடுக்குறே..?”
அவன் கிட்டே நெருங்கி உட்கார்ந்து, அவன் தோள்பட்டையில் கை வைத்து அழுத்தி பிசைந்தாள். அவனுக்கு உடலுக்குள் யாரோ செந்தட்டியைத் தடவினது போல் சுளீரென்றது. அவளுடைய மிருதுவான கைபாஷை அவனுக்கு ஆயிரம் அர்த்தம் கொடுத்தது.
“அந்த நினைப்புத்தான் என் மனசை விட்டுப் போக மாட்டேங்குது..!!”
அவள் முகத்தைப் பார்த்தான். அவள் அவனையே ஏறிட்டுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். குணிந்து அவள் கண்ணத்தில் முத்தம் இட்டான். அவள் அவனை அணைத்துக் கொண்டாள். தன் முலைகளை அவன் வெற்று மார்பில் வைத்து அழுத்தினாள்.
அவனுக்குள் குளிர் காற்றையும் மீறி உஷ்ணம் ஏற ஆரம்பிச்சுடுச்சு. அவன் ஒரு கையை பிடித்து எடுத்து தன் முலை மேல் வைத்தாள்.
“புடிச்சுவிடு..!!”
அவன் அவள் முலையை மெதுவா பிசைந்தான்.
“நல்லா அழுத்திப் பிசைஞ்சு விடு..!!”
அவன் முலைகளை ஒரு கையால் மாத்தி மாத்தி அழுத்தி பிசைந்தான். அவளுக்கு ஒரு வித மயக்கம் வரும் போல் இருந்தது. அவள் அறியாமல் அவள் கை அவன் தொடையில் விழுந்து அவன் குறியைத் தேடியது. லேசா விடைத்திருந்த அவன் சுண்ணி அவள் கை பட்டதும் வேட்டியைத் தூக்கியது.
அவன் சுண்ணி அவள் கையில் பட்டதும் அவளுக்கு நெட்டையன் நினைப்பு வந்தது. மனசுக்குள்ளே ஒரு குறுகுறுப்பு ஓட அவன் சுண்ணியில் இருந்து அவள் கையை எடுத்துக் கொண்டாள். அவள் எண்ணத்தைப் புரிந்துகொண்டான் சப்பாணி.
“நெட்டையன் எப்படி செத்தானு உனக்குத் தெரியும். யாரால செத்தானு எனக்குத் தெரியும். நீ அவனைக் கடிச்சதை நினைச்சு இனிமேலும் மனசைப் போட்டு குழப்பிக்காதே..!!”
திடீர்னு அவன் இப்படி சொன்னதும். அவள் மயக்கம் அவளை விட்டு காத தூரம் ஓடியது.
“என்ன சொன்னே. உனக்குத் தெரியுமா..? உண்மையாவாச் சொல்றே..? யாரது..? சொல்லு..”
“அது ரகசியம்..!!”
“இந்தாப் பாரு. இது என் சம்பத்தப்பட்ட விசயம். அந்த நினைப்பு இருக்கும் வரை உன் சாமனை நான் தொட்டாலும் எனக்கு குற்ற உணர்ச்சிதான் வரும்.”
“சொல்றேன். ஆனா நீ யாருக்கிட்டேயும் சொல்லமாட்டேனு என் மேல சத்தியம் செய்து கொடு..!!”
அவள் அவன் தலையில் அடித்து சத்தியம் செய்து கொடுத்தாள்.
“அன்னைக்கு நெட்டையனை ரத்தக்கறை வேட்டியோடு உன் வீட்டுலே பார்த்துட்டு நான் திரும்பி மாடுக மேய்க்குற எடத்துக்கு சீக்கிரம் போகலாம்னு கிழக்கித் தோப்பு வழியா போனேன். காவாய்க்குள்ளே இறங்கி அப்புறம் தான் தோப்புக்கு போகணும்..!! காவாக் கறை மேல் ஏறி இருப்பேன், நம்ம சின்ன அய்யா அது தான் கண்ணன் அய்யா அந்தப் பக்கம் இருந்து கரை ஏறி வந்தாரு..”
என்னைப் பார்த்ததும், “சப்பாணி வீட்டுக்கு வா உழுதுட்டு வந்துருக்குற காளைகளையும் மேய்க்க ஒட்டிக்கிட்டு போகலாம்”ன்னு திரும்பவும் கூட்டியாந்தாரு.
கொஞ்ச தூரம் அவரு பின்னாலே வந்தவன், திரும்பி பார்த்தேன். கரையெறங்கி சொக்கி போய்கிட்டு இருந்தா.
சின்ன அய்யாவைப் பத்தி எனக்குத் தெரியும். இளங்காளை. கொஞ்சம் விளையாட்டுப் புத்தி. ஆனா சொக்கி கல்யாணம் ஆனவ. அவ கூடவா அய்யாவுக்குத் தொடர்பு இருக்கும்னு நினைச்சேன். ஆனாலும் எதுவும் பேசலை.
சின்ன அய்யா நடக்கும் போது அவர் வேட்டி ஓரத்திலே ரத்தக்கறை இருந்ததைப் பார்த்தேன். சிரிச்சுக்கிட்டேன். ரத்தம் வர்ர அளவுக்கு அவர் சொக்கியைப் போட்டு பிண்ணி எடுத்துருக்காருனு நினைச்சுக்கிட்டேன்.
ஆனா நான் மாடுகளை ஓட்டிக்கிட்டு திரும்பிப் போகும் போது பரட்டையன் தான் “நெட்டையன் தோப்புலே செத்துக் கிடக்கிறானு’ சத்தம் போட்டுக்கிட்டு ஓடி வந்தான். அப்பத்தான் நினைச்சுக்கிட்டேன், தோப்புக்குள்ளே ஏதோ நடந்துருக்கு, சின்ன அய்யா அதுலே சம்பந்த பட்டிருக்காருனு நினைச்சுக்கிட்டேன்..!!”
வள்ளி மனசு சொக்கியை நினைச்சுக்கிட்டது. சப்பாணி மடியிலே தலை வைத்து படுத்தாள்.
“கண்ணன் அய்யா தான் செஞ்சுருப்பாருனு நீ நினைக்கிறியா..?” அவன் கையை எடுத்து தன் முலை மேலே வைத்துக் கொண்டாள். அவன் அதை மெதுவா தடவிக் கொடுத்தான்.
“எனக்கும் சந்தேகமா இருந்தது. அப்படியே செஞ்சுருந்தாலும் என்ன காரணமா இருக்கும்னு தெரியாமே மனசுக்குள்ளே குழப்பமா இருந்தது.
“பயமா இருக்குதுனு என்னைப் படுக்க வரச் சொன்னியே, அன்னைக்கு நான் உன் வீட்டருகே வரும் போது சொக்கி உன்னிடம் பேசிவிட்டுப் போனதைப் பார்த்தேன். மறுநாள் அவளும் சாணம் பொருக்க வந்தாள். பின்னாலே தான் தெரிஞ்சுகிட்டேன், அவள் என் கிட்டே பேசுறதுக்குத்தான் வந்திருக்கானு..!!”
வள்ளியின் கை இப்பொழுது அவன் ஆண்மையை சீண்டியது. சப்பாணியின் கவணம் பேச்சில் இருந்தாலும் அவள் கை வைத்ததும் அவன் ஆண்மை விடைக்க தொடங்கியது.
அதைப்பிடித்து வேட்டியோடு வைத்து அழுத்தி மேலும் கீழும் தடவிவிட்டாள்.
“அங்கே வந்த சொக்கி என்ன சொன்னாள்..?”
அவன் அங்கு நடந்த உரையாடலை நினைச்சுப் பார்த்தான்.
புங்க மர நிழலில் தனியா உட்கார்ந்திருந்த சப்பாணியிடம் வந்த சொக்கி, சாணம் இருந்த கூடையை வைத்துவிட்டு, கைகழுவி முந்தானையில் துடைத்துக் கொண்டு அவனருகில் வந்து அமர்ந்தாள்.
“சப்பாணி உனக்கும் வள்ளிக்கும் கல்யாணம்னு கேள்விபட்டேன். எப்ப கல்யாணம் வச்சுருக்கு..?”
“ஆவனி மாசம்..”
“வள்ளி நல்ல பொண்ணு. உன்னை சந்தோஷமா வச்சுக்குவா..!!”
சப்பாணி சிரித்தான்.
“நெட்டையன் வள்ளிக்கிட்டே மோசமா நடந்ததை நினைச்சா எனக்கு கோபம் கோபமா வந்தது. எங்க வீட்டுக்குத் தான் நாய் கடிச்சுடுச்சுனு சொல்லி மருந்து போட வந்தான். நான் திட்டி அனுப்பிட்டேன்.
வள்ளிகிட்டே அவ செய்ததை யாருகிட்டேயும் சொல்லிடாதேனு சொல்லத்தான் அவ வீட்டுக்குப் போனேன். ஆனா சொல்லலே. எப்படியும் உன் கிட்டே சொல்லிடுவானு தோணுச்சு. அது தான் உன்னைப் பார்த்து அதைப் பத்தி யாருகிட்டேயும் பேசவேண்டாம்னு கேட்கத்தான் இன்னிக்கு இங்கே வந்தேன்..!!”
“வள்ளி சொன்னாலோ இல்லை நான் சொன்னாலோ எங்களுக்குத் தான் அவமானம். சொல்லமாட்டோம். ஆமா நீ ஏன் பயப்புடுறே?”
“எனக்கு என்ன பயம்..?”
“நெட்டையன் செத்த அன்னைக்கு நீ தான் தோப்புக்குள்ளே இருந்து வந்தே. அங்கே என்ன நடந்துச்சுனு உனக்கு நல்லாத் தெரியும். சொல்லு..”
சொக்கி தயங்கினாள். பின்னர் மனசைத் தேத்திக்கிட்டு சொல்ல ஆரம்பித்தாள்.
“நீயும் வள்ளியும் நல்லா இருக்கணும். எனக்கு ஏற்பட்ட இக்கட்டான நிலை அவளுக்கு வரக் கூடாது. அதனாலே நடந்ததை உனக்குச் சொல்றேன். உன் மன்சுக்குள்ளே பூட்டி வச்சுக்க. இதிலே உங்க கண்ணன் அய்யாவும் சம்பந்தப் பட்டிருக்காரு. அதனாலே நீ ரொம்ப கவணமா இருக்கனும்.”
“என் புருசன் அன்னைக்கு வீட்டுலே இல்லை. ரெண்டு பேரும் கள்ளை குடிச்சுட்டு வந்ததும் சாப்பிட்டுட்டு, என் புருசன் பக்கத்தூருக்கு போயிடுச்சு. நெட்டையன் வீட்டுக்கு வந்து நாய் கடிச்சதுனு சொன்னாலும் நான் நம்பலை. கட்டாயப்படுத்தி கேட்டதுக்கு உண்மையை சொல்லிட்டான். வள்ளிய நினைச்சா பாவமா இருந்துச்சு. நெட்டையன் என்னை எப்படிச் சீரழிச்சானு நினைக்கும் போதே அவனை பழி வாங்க நல்ல சந்தர்ப்பம் கிடச்சதுனு நினைச்சுகிட்டேன்.
என்ன பச்சலை மருந்து கொடுக்குறதுனு எனக்கும் தெரியும். வீட்டுக்குள்ளே வச்சு வைத்தியம் பார்க்க வேண்டாம். யாராச்சும் வருவாங்க. கிழக்கித் தோப்புக்கு போயிடு. அங்கு தான் மறைவா இருக்கும். நான் மருந்தோட வர்ரேனு சொல்லி அனுப்பிட்டேன்..!!”
“உன்னை சீரழிச்சானு சொல்லுறே. அப்படி அவன் என்ன செஞ்சுட்டான். உன் புருசனும் அவனும் தான் நல்ல பழகிகிட்டு இருந்தாங்களே..!!”
கொஞ்சம் யோசிச்சவ, “சொல்றேன் சப்பாணி, யாருகிட்டேயும் சொல்லிடாதே. உங்க சின்ன அய்யாவுக்குத்தான் அவமானம்..!!
எனக்குக் கல்யாணம் ஆகுறதுக்கு முன்னாலே கண்ணனுக்கும் எனக்கும் தொடர்பு ஏற்பட்டுடுச்சு. ஒரு தடவை தான். கல்யாணம் ஆன பின்னர் நான் அதை மறந்துட்டேன்.
நானும் கண்ணனும் சேர்ந்து இருந்த்தை நெட்டையன் பார்த்திருக்கான். எனக்கு கல்யாணம் ஆன பின்னாலே என் புருசனோடு உள்ள பழக்கத்திலே என் கிட்டே தப்பா நடந்துக்கப் பார்த்தான். நான் சம்மதிக்கலை. அப்பத்தான் கண்ணன் விசயத்தைச் சொன்னான். நான் மறுத்தால் ஊரு பூராம் சொல்லிடுவேனு மிரட்டினான். எனக்காக இல்லைனாலும் கண்ணனுக்கா நான் பயந்தேன். அவனுக்கு சம்மதிதேன்.
அடிக்கடி என்னை தொந்தரவு செய்தான். சில சமயம் என் புருசன் கூட தண்ணி அடுச்சுட்டு, என் புருசன் அரை மயக்கத்தில் இருக்குபோதே அதை முன்னாலே வச்சுக்கிட்டே என்னை செய்ய ஆரம்பித்தான்.
என்னாலே அவன் தொந்தரவு சகிக்க முடியலை. இந்த சந்தர்ப்பம் கிடச்சதும் அவனுக்கு நல்ல பாடம் புகட்டனும்னு தோணுச்சு. வள்ளி மாதிரி நல்ல பொண்ணுங்க அவனாலே சீரழியக் கூடாதுனு நினைச்சேன்.
மருந்தோட ஒரு கத்தியையும் எடுத்துக்கிட்டு தோப்புக்கு போனேன். அவனுக்கு மருந்து போடுற சாக்குலே அவன் சாமானை பிடிச்சு வெட்டிட்டேன். வெட்டும் போது கத்தி அவன் கொட்டையையும் சேர்த்து வெட்டிடுச்சு. அவன் அங்கேயே மயக்கமாயிட்டான். எனக்குப் பயமாயிடுச்சு. ஒரு வெறியோடு அவன் சாமனை அறுத்துட்டேன். இப்ப என்ன பண்ணுறதுனு தெரியாமே முழிச்சுகிட்டு இருந்தப்போ, கண்ணன் அந்த வழியா வந்தார்.
எல்லாத்தையும் கண்ணன் கிட்டே சொல்லிட்டேன்.
“இவன் செத்துட்டான். நான் பார்த்துக்கிறேன். நீ போ..!!”ன்னு என்னை அனுப்பிட்டாரு. நீ வர்ரதைப் பார்த்தும் ஒளிஞ்சுகிட்டேன். கண்ணன் உன்னைக் கூட்டிகிட்டு போயிட்டதும் நான் வந்துட்டேன்.
சொக்கி சொன்னதை அப்படியே வள்ளியிடம் சொன்னான் சப்பாணி. கேட்ட வள்ளிக்கு ஒரு தெளிவு. மகிழ்ச்சி..!!
அவ மிகுந்த மகிழ்ச்சியோடு அவன் சுண்ணியை இரண்டு கைகளையும் வைத்து உருட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.
“எனக்கு ஆசையா இருக்கு. என்னை எடுத்துக்கிறியா..?”
“இதல்லாம் கல்யாணத்துக்கு பிறகு வச்சுக்கலாமே..!!”
“இல்ல. இது இப்பவே எனக்கு வேணும். நான் இப்ப ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேன்..!!”
“இது ஆடி மாசம். நீ உண்டாயிட்டா..?”
“உண்டானா என்ன..? நாமதான் கல்யாணம் செஞ்சுக்கப் போறோமே..!! அப்புறம் என்ன..?”
“இல்லை, ஆடி மாசம் புருசன் பொண்டாட்டி சேரக் கூடாதுனு சொல்வாங்க..!!”
“ஏனாம்..?”
“தெரியலை. ஒரு வேளை ஆடி மாசம் உண்டானா, பிள்ளை சித்திரை மாசம் பொறக்கும். அப்ப நல்ல வெயில் அடிக்கும் இல்லை. அது பிரசவிக்கிற தாயிக்கும், சின்ன குழந்தைக்கும் ஆகாதுபோல..!!”
“எனக்கு அதைப் பத்தி கவலை இல்லை. நாம இன்னைக்கு செய்றோம்..!!”
அவன் வேட்டியை விலக்கி, சுண்ணியை வெளியில் எடுத்தாள்.
“இவ்வளவு பெருசா இருக்கு..!! இது உள்ளே போனா வலிக்காதா..?”
“தெரியலை.. உள்ளே விட்டுப் பார்த்தாத்தானே தெரியும்..!!”
“அப்ப விடு..!!” என்று புன்னகைத்தவாறே சேலையை தூக்கினாள் வள்ளி.
சப்பாணி மெல்ல தன் சுண்ணியை எடுத்து வள்ளியின் கூதி வாசலில் வைத்து ஒரு அழுத்து அழுத்தினான். வள்ளியின் கூதி இதழ்கள் கொஞ்சம் வளைந்து நெளிந்து, அவன் சுண்ணிக்கு வழிகொடுக்க, அது முழுதாக வள்ளியின் பெண்மையின் ஆழத்தில் நுழைந்தது.
வள்ளி வலி தாங்காமல், “ஆஆஆஆ..” என அலற,
“என்ன வள்ளி வலிக்குதா..?” என பாசத்தோடு கேட்டான் சப்பாணி.
“இல்ல வலிக்கல..!! நீ ஆரம்பி..!!” என பல்லைக் கடித்து வலியை பொறுத்துக்கொண்டாள் வள்ளி.
சப்பாணியும் தன்னால் முடிந்தவரை வள்ளியின் கூதியில் தூரிவாற ஆரம்பித்தான். அவளது ஈரக்கூதியும், சப்பாணியின் சுண்ணி அவள் கூதியின் அடியாழம்வரை சென்றுவர வழிசெய்து கொடுத்தது.
கொஞ்ச நேரத்தில் சப்பாணியின் பூல் வெடிக்க தயாரானது.
“வள்ளி, எனக்கு வரப்போகுது.. என்ன செய்யட்டும்..?” என்று கேட்டான்.
“எனக்குள்ள விடு..”
“என்ன சொல்ற வள்ளி..? நீ உண்டாயிட்டா..?”
“அதெல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது..!! உன்னோட முதல் தண்ணிய எனக்குள்ள விடு..”
சப்பாணியும் வேகமாக இடுப்பை அசைக்க, அவனது உயிர்ச்சத்து முழுவதும் வள்ளியின் கருப்பைக்குள் சென்றது. நஞ்சை கக்கியதும் அவன் பாம்பு சுருங்கி, வள்ளியின் பொந்துக்குள் இருந்து வெளிவந்தது.
“என்ன வள்ளி, சந்தோஷமா..?” என்றான் சப்பாணி.
வள்ளி சப்பாணியை கட்டிக்கொண்டு, அவன் முகமெல்லாம் முத்தமிட்டாள்.
“உன்ன ஊருக்காரங்க வேணா சப்பாணின்னு சொல்லலாம்..!! அனா, எனக்கு நீதான் உண்மையான ஆம்பள..!!”ன்னு சொல்லி அவன் பூலுக்கும் ஒரு முத்தமிட்டாள்.
உடலால் ஒன்று சேர்ந்த வள்ளிக்கும், சப்பாணிக்கும், அடுத்த முகூர்த்தத்திலேயே, முருகன் கோவிலில் திருமணம் நடந்தது.
அன்றிரவு இருவருக்கும் சாந்திமுகூர்த்தம் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருக்க, இரவு பத்து மணிக்குமேல், இருவரையும் அலங்காரம் செய்து குடிசைக்குள் அனுப்பி வைத்தனர்.
இனி முருகனின் அருளால், அவர்களது வாழ்க்கை சந்தோஷமாக அமையப்போகிறது என்பதில் சந்தேகமில்லை..!!