“ராஜி, நான் வளைகாப்புக்கு அம்மா வீட்டுக்கு போயிடுவேன். வர ஆறு மாசமாகும். அதுவரைக்கும் வீட்டை நீதான் பார்த்துக்கனும். நைட்டுக்கு மட்டும் அவருக்கு சாப்பாடு பண்ணி கொடுத்துடு. பகல்ல கடையில சாப்பிட்டுக்குவாரு. கொஞ்சம் சிரமம் பார்க்காம கவனிச்சிக்கடி. உன்னை நம்பித்தான் போறேன்..!!” என்று திவ்யா சொல்லும் போதே, என் அடிவயிற்றில் அமிலம் சுரக்க ஆரம்பித்தது.
ஒரு நாள், இரண்டு நாளென்றால் சமாளிக்கலாம். ஆறு மாசம் சேகருடன் ஒரே வீட்டில் தனியாக இருக்க வேண்டும்..!! இது சரியா வருமா..?
இரவெல்லாம் தூக்கம் வரவில்லை.
திவ்யா என் நெருங்கிய தோழி. பணக்கார வீட்டுப் பெண். ஏழையான என்னிடம், எந்த பாகுபாடும் இல்லாமல் அன்பை வாரி இறைத்தவள். என் படிப்பு முடிந்ததும் அவளே சென்னையில் ஒரு வேலையும் வாங்கிக்கொடுத்து, என்னையும் அவள் வீட்டிலேயே தங்கச் சொல்லிவிட்டாள்.
நான் இங்கே வந்து நான்கு மாதம் ஆகிறது. முதல் இரண்டு மாதம் எந்த பிரச்சினையும் இல்லை. அதன் பிறகுதான் திவ்யாவின் கணவன் சேகரின் சுயரூபமே எனக்கு தெரிய ஆரம்பித்தது.
இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்:
“ராஜி, சீக்கிரம் குளிச்சிட்டு கிளம்புடி. எம்.ஜி.எம் போயிட்டு வரலாம்..!!” என்று தூங்கிக்கொண்டிருந்த என்னை, திவ்யா தட்டி எழுப்பினாள்.
“ஏண்டி, இன்னைக்கு ஒரு நாளாச்சும் தூங்கவிடுறியா..? நீயும் உன் புருசனும் போயிட்டு வாங்களேன். நான் வேற எதுக்குடி நடுவில..?”
“நான் நாலு தடவ பார்த்துட்டேன். உனக்காகத்தான் இப்ப போறோம். அவருக்கு உன் மேல ரொம்ப பாசம் தெரியுமா. உன்னை பத்தி எல்லாம் சொல்லி வச்சிருக்கேண்டி. நீ எனக்கு தங்கச்சி மாதிரியாம். அவருக்கு கொழுந்தியாளாம். நீயும் வீட்டுல ஒருத்திதான்னு சொன்னாரு தெரியுமா..!!” என்று புருசனின் மீது புகழ்மாலை பாட ஆரம்பித்தாள் திவ்யா.
அவளைப் பொறுத்தவரை சேகரைப்போல ஒரு புருசன் உலகத்திலேயே கிடையாது. அவர் கண்ணில் துரும்பு விழுந்தால் கூட உலகமே இடிந்து விழுந்ததுபோல துடித்துப் போவாள். சேகரும் அப்படித்தான்.
இருவரையும் பார்த்தால் ஒருத்தருக்காக ஒருத்தர் படைக்கப்பட்டார்களோ என்று தோன்றும். இரண்டு மாதத்தில் சேகர், திவ்யா இருவரையும் பார்த்து பார்த்து எனக்கு கூட திவ்யாவின் மேல் கொஞ்சம் பொறாமை. இப்படி ஒருத்தன் புருசனாக கிடைத்தால் என் வாழ்கையும் சந்தோசமாக இருக்குமே என்று, நான் நினைக்காத நாளே இல்லை..!!
டவலை எடுத்துக்கொண்டு பாத்ரூமில் நுழைந்தேன். ஏப்ரல் மாத சூட்டுக்கு காலை நேர குளு குளு குளியல் தரும் சுகமே அலாதிதான். நைட்டியை கழட்டிவிட்டு, பிறந்த மேனியாக க்ளோசெட்டில் அமர்ந்தது புண்டை முடியை சிரைத்து முடித்தேன்.
வாரா வாரம் ஷேவிங் செய்வது வழக்கமான வேலை. என்னுடைய 36D முலைகள், ஒட்டிய வயிறு, அத்தோடு பள பளவெனுறு மின்னும் என் சிரைத்த புண்டை இவையெல்லாம் எனக்கே கர்வத்தை தரும் பொக்கிஷங்கள். கலர் மட்டும் கொஞ்சம் கம்மி. ஆனாலும் அது ஒரு குறையில்லை.
ரேசரின் பிளேடை கழட்டிவிட்டு அதன் உருண்டையான பிடியை புண்டை வெடிப்பில் உரசினேன். பாதி விறைத்திருந்த முலைக்காம்புகள் முழுதாக விரைத்தன.
ஷேவிங் பண்ணினாலே உணர்ச்சிகள் அதிகமாகிறது. ரேசரின் சொரசொரப்பான பிடி பருப்பில் உரசும் போது, ஆஹா..!! அது ஒரு சுகம்தான்..!!
இதெல்லாம் தெரியாமலே இவ்வளவு நாள் போய்விட்டது. கிராமத்தில் இந்த வசதியெல்லாம் இல்லை. இங்கே வந்தபிறகுதான் நிர்வாண குளியல். என் அழகை முழுதாக நானே ரசிக்க வசதியாக ஏற்பட்ட தனிமை. இதெல்லாம் சேர்ந்து என் உடலினை ஆராய சந்தர்ப்பங்களை அதிகமாக்க ஒவ்வொரு ஞாயிற்று கிழமையும் எனக்கு சொர்க்கம்தான்.
புண்டை ஒரங்களை ஒரு கையால் தடவிகொண்டே, பருப்பைச் சுற்றி ரேசரின் பிடியை தேய்க்க தேய்க்க புண்டைக்குள் ஊறல் எடுக்க ஆரம்பித்தது.
ரேசரை புண்டை வெடிப்பில் நுழைத்துக்கொண்டே பருப்பை விரலால் தேய்த்தேன்.
ஆஹா..!! என்ன ஒரு சுகம்..!! பருப்பும் கடினமாக ரேசரை விட்டு விட்டு இழுத்தேன். முன்பெல்லாம் லேசாக வலிக்கும். இப்போது பழக்கமாகிப் போக ரேசரை ஆழமாக விட்டு இழுத்து வேகமாக குத்திக்கொண்டே பருப்பை கரகரவென்று தேய்த்தேன்.
“ஆஹ்ஹ்..!! ம்ம்.. ம்ம்ம்ம்.. ம்ம்ம்ம்..” என முனகிக்கொண்டே சுய இன்பம் செய்வதில் இரண்டு மடங்கு உணர்ச்சிகள் அதிகமாகிறது.
பருப்பைச் சுற்றிலும் மெல்லிய ஈரம். எங்கிருந்து வருகிறது என்றே தெரியாது. புண்டைக்குள் ரேசர் வழுக்கிச் சென்று வர, ஒரிரு நிமிடத்தில் எனக்கு தலைசுற்ற ஆரம்பித்தது.
பருப்பை நசுக்கி அழுத்தமாக தேய்த்தேன். உடல் முழுவதும் மின்சாரம் பாய்வது போன்ற உணர்ச்சி.
“அம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்மா ஆஆஆஆ..!!” என்று கத்திக்கொண்டே புண்டையிலிருந்து சூடாக திரவம் பீச்சி என் கையை நனைக்க, உச்சந்தலையில் யாரோ அடித்தது போன்ற உணர்ச்சியுடன் பொங்கி வழிந்தேன்.
கண் திறந்து பார்க்கும் போது வெண்டிலேட்டரிலிருந்து ஏதோ ஓடியது போல தோன்றியது. வெளியே திவ்யா கதவை இடித்தாள்.
“இதோ வந்துட்டேண்டி..!!” என்று கத்திவிட்டு வேகமாக குளித்து முடித்தேன்.
பதினோரு மணிக்கு மூவரும் எ.ஜி.எம்.மில் நுழைந்தோம்.
சேகரும் திவ்யாவும் எதைப்பற்றியும் கவலைப்படாமல் உரசிக்கொண்டும், கன்னத்தை கிள்ளிக்கொண்டும் உல்லாசமாக நடந்தார்கள்.
ஏன் இவர்களுடன் வந்தோம் என்று எனக்கு எரிச்சலாக வந்தது.
“ஏன் உம்முன்னு வர ராஜி..?“ என்று கேட்டார் சேகர்.
“அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லங்க. நல்லாத்தானே இருக்கேன்..!!”
“அதுவா, நம்ம ரெண்டுபேரும் பன்ற கூத்த பார்த்ததும் இவளுக்கு பொறுக்கலை. அதானடி..?” என்று திவ்யா என்னை சீண்டினாள்.
“வேணும்னா வா, மூனு பேரும் சேர்ந்தே கூத்தடிக்கலாம்..!!” என்று சேகர் சொலிவிட்டு வேகமாக சிரித்தார்.
எனக்கு வெட்கமாக போய்விட்டது.
“இவளை வச்சி ஒழுங்கா காலத்தை ஓட்டுனா போதும். நான் வேற எதுக்கு..?” என்றேன்.
“இவள பார்த்தீங்களா. கொஞ்சம் விட்டா பங்குக்கே வந்துடுவா போலிருக்கு..!! என் புருசன் மேல எல்லாருக்குமே ஒரு கண்ணுதான்..!!” திவ்யாவும் பொய் கோபம் காட்டினாள்.
தண்ணீர் அருவியில் சவாரி செய்ய ஏறினோம். நாங்கள் மூவர் மட்டுமே உட்கார ரப்பர் படகு நீரில் வேகமாக சென்றது.
திவ்யா இங்கும் அங்கும் ஆடிக்கொண்டே என் மீதும் அவர் மீதும் விழுந்தாள். சேகர் திவ்யாவை கட்டிப்பிடித்துக்கொள்ள, திவ்யா என் கையை இறுக்கமாக பிடித்துக்கொண்டாள். திவ்யாவை பிடித்திருந்த சேகரின் விரல்கள் என் முதுகிலும் உரசின.
ஆரம்பத்தில் அதை நான் கண்டுகொள்ளாவிட்டாலும், நேரம் செல்ல செல்ல முதுகை அவர் விரல் வருடுவது போல தோன்றியது. அவரைப் பார்த்தேன். அவர் வேறு எங்கோ பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.
அவர் ஒழுங்காத்தான் இருக்கார். எனக்குத்தான் அப்படித் தோன்றுகிறது என்று சமாதானம் செய்துகொண்டேன்.
அன்று முழுவதும் எம்.ஜி.எம்மில் ஒரு இடம் விடாமல் சுற்றினோம். திவ்யாவுடன் நெருக்கமாக இருக்கும் நேரமெல்லாம், அவரின் கை அவள் மீது படுவதுபோல, என் மீதும் விளையாடுவதை என்னால் உணரமுடிந்தாலும், அவர் வேண்டும் என்றே செய்கிறாரா..? தற்செயலாக நடக்கிறதா..? என்று தீர்மானிக்க முடியாமல் தடுமாறினேன்.
ஜெயண்ட் வீலில் சுற்றிவிட்டு கீழே இறங்கும்போது லேசாக தலை சுற்றுவது போல இருக்க, படிக்கட்டில் தடுமாறினேன். சேகர் தாவி வந்து என்னை இடுப்போடு சேர்த்து அணைத்தபடி பிடித்துக்கொண்டார்.
“பாத்து இறங்குடி..!!” என்று திவ்யா பதறினாள்.
சில வினாடிகளில் என்னை சமாளித்துக்கொள்வதற்குள், சேகரின் கை என் அடிவயிற்றை தடவியது.
“போதும் விடுங்க. ஐ யம் ஓக்கே..!!” என்று அவரை விலக்கப்பார்த்தேன்.
“கொஞ்சம் அப்புடியே நில்லு. திரும்ப விழுந்துடப்போற..!!” என்று சொல்லிவிட்டு என்னை அவர் மீது இழுத்து சாய்த்துக்கொண்டார்.
தொப்புளுக்கு கீழே சுடிதாரை கசக்கியபடி அவர் விரல்கள் மெல்ல பிசைந்தன.
“போதும்ன்னு சொன்னா விடுங்க..!!” என்று சட்டென்று அவரை தள்ளிவிட்டு வேகமாக இறங்கிவிட்டேன்.
திவ்யா மலைத்துப் போய் நின்றாள். என்னை தனியாக அழைத்துக்கொண்டு போய், “ஏண்டி, விழுந்துடுவேன்னுதானே அவர் புடிச்சாரு. அதுக்கு போயி இப்புடி தள்ளிவிட்டுட்டு வரியே..? எல்லாரும் அவரையே முறைக்கிறாங்க..!!” என்றாள்.
அவள் முகம் வாடிபோயிருந்தது.
“போடி இவளே. உன் புருசன் புடிக்கிறேன்னு சொல்லிட்டு கண்ட இடத்துலேயும் கைய வைக்கிறாரு..!!” என்று என்னிடம் வார்த்தைகள் வேகமாக வந்தன.
“மூஞ்சிய பேத்துடுவேன். ஆபத்துக்கு பாவம் பார்த்தா, உனக்கு தப்பா தெரியுதா..? இதையே யாராச்சும் சொல்லியிருந்தா நடக்கிறதே வேற தெரியுமா..? உனக்கு கிறுக்கு புடிச்சி போயிடிச்சி. நல்ல வேளை அவருக்கு முன்னாடி சொல்லி தொலைக்காம போனியே. வா போகலாம்..!!” என்று என்னை இழுத்துக்கொண்டு எம்.ஜி.எம்மை விட்டு வெளியே நடந்தாள்.
சேகரின் முகத்தில் எந்தவித மாறுதலும் இல்லை. வழக்கம்போல திவ்யாவை கொஞ்சிக்கொண்டே வந்தார்.
ஒரு வாரத்தில் அந்த நிகழ்ச்சியை திவ்யா மறந்துபோய்விட்டாலும், புருசனின் மீது அவள் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கை எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.
அதிலிருந்து நான் சேகரை கண்காணிக்க ஆரம்பித்தேன். ஆனால் அவரிடம் எந்த மாறுதலும் எனக்கு தெரிவில்லை. எப்போதும் போலவே இருந்தார். நான்தான் அவரை தப்பா நினைத்துவிட்டேன் என்று புரிந்தது. இதைப்பற்றி ஒரு நாள் திவ்யாவிடம் சொல்லி மன்னிப்பும் கேட்டேன்.
“சரி விடுடி. யார் என்ன சொன்னாலும் நான் நம்பமாட்டேன். என் புருசன் பத்தரை மாசத்து தங்கம். நீ அப்புடி சொன்னதால கொஞ்சம் கோவம் வந்துடிச்சு. அதை எப்பவோ மறந்துட்டேன். நீ எதுக்கு மனசை போட்டு குழப்பிக்கிற..?” என்று சொல்லிவிட்டாள்.
ஒரு நாள் நானும் திவ்யாவும் சமையல் செய்துகொண்டிருந்தோம். சேகர் கிச்சனுக்கு வந்தார். திவ்யாவுக்கு பக்கத்தில் நின்றுகொண்டு அவள் குண்டியை பின்புறமாக தடவுவதை என்னால் பார்க்க முடியாவிட்டாலும் அசைவுகளில் சில்மிஷம் நடப்பது புரிந்தது.
“நீங்க போங்க. நான் சமைச்சிட்டு வரேன். சும்மா நோண்டிகிட்டே இருக்காதீங்க..!!” என்று புருசனை கொஞ்சலுடன் விரட்டினாள்.
“சரி.. சரி.. நான் சும்மாவே நிக்கிறேன்..!!” என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் குண்டியை தடவினார்.
ஒரு சான் தூரத்தில் அவர் கை அவளின் குண்டியை தடவுவதை நினைத்து எனக்கு உடம்பெல்லாம் சூடாகியது.
திடீரென்று என் குண்டியிலும் விரல் படுவதை உணர்ந்து திடுக்கிட்டு அவரை பார்த்தேன். அவர் சமையலை கவனித்துக்கொண்டிருந்தார். “பிரம்மையாக இருக்குமோ..!!” என யோசித்துக்கொண்டே இருக்கும்போது மீண்டும் கை என் குண்டியில் பட்டது.
சட்டென்று பின் பக்கம் திரும்பினேன். அவர் கையை வெடுக்கென்று எடுத்துக்கொண்டார்.
“நான் ரூமுக்கு போறேண்டி..!!” என்று சொல்லிவிட்டு வேகமாக என் அறைக்குள் சென்றுவிட்டேன்.
நடந்ததை என்னால் நம்பவும் முடியவில்லை. நம்பாமலும் இருக்க முடியவில்லை. நிச்சயம் சேகர் வேண்டுமென்றேதான் என் மீது கை வைக்கிறார். இதை எப்படி தடுப்பது..? திவ்யாவிடம் சொன்னால் எட்டு வருட நட்பு அந்த நிமிடமே முறிந்துபோய்விடும். ஒரே குழப்பமாகவே இருந்தது.
திவ்யா அறைக்குள் வந்தாள்.
“ராஜி, இந்த பிரா டிசைன் பாரேன். எவ்ளோ அழகாயிருக்கு. இதெல்லாம் செலக்ஷன் பண்ணுறதுக்கு என் புருசன் மாதிரி யாரும் கிடையாது..!!” என்று இரண்டு பிராக்களை காட்டினாள்.
அதை பார்த்ததும் எனக்கே ரொம்ப பிடித்து போய்விட்டது.
“எந்த கடையில வாங்கினார்னு கேட்டு சொல்லு. எனக்கும் ரெண்டு வாங்கனும்..” என்றேன்.
“சரிடி கேட்டு சொல்றேன்..!!” என்று சொல்லிவிட்டு போய்விட்டாள்.
மறு நாள் திவ்யா தட்டுவண்டியில் காய்கறி வாங்கி கொண்டிருக்கும்போது சேகர் என் அறைக்கு வந்தார்.
“என்ன வேணும். திவ்யா வெளிய நிக்கிறா..?” என்றேன்.
“தெரியும். இந்தா இது உனக்காக வாங்கிட்டு வந்தேன். வச்சிக்க..!!” என்று ஒரு பார்சலை என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு போய்விட்டார்.
என்னவாக இருக்கும் என்று பிரித்து பார்த்தேன். உள்ளே திவ்யாவுக்கு வாங்கிய அதே டிசைனில் இரண்டு பிராக்கள் இருந்தன. சரியாக என் அளவு 36D.
இதெப்படி இவருக்கு தெரியும்..? எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. இவர் ஏன் எனக்கு வாங்கிட்டு வரனும்..?
திரும்ப கொடுத்துவிட்டலாம் என்று நினைத்தபோது, திவ்யா உள்ளே வந்தாள். சட்டென்று பிராவை கட்டிலுக்கு கீழே வீசி மறைத்துவிட்டேன்.
அதுதான் நான் செய்த மிகப்பெரிய தவறு என்பது அப்போது எனக்கு தெரியவில்லை..!!
அன்றிலிருந்து அவரின் பார்வையில் நேரடியாக மாற்றம் இருந்தது. திவ்யா அருகில் இருக்கும்போதே, அவள் கவனிக்காத சமயத்தில் என்னைப் பார்த்து உதட்டை நக்குவார். என் முலைகளைப் வெறிக்க பார்ப்பார்.
அவர் வீட்டிலேயே இருந்துகொண்டு அவரை தவிர்க்க முடியாமலும், திவ்யாவிடமும் சொல்ல முடியாமலும் அவஸ்தை பட்டேன்.
ஒரு நாள் இரவு மூவரும் டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்து சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தோம். என் அருகில் திவ்யாவும் எதிரில் அவரும் அமர்ந்திருந்தார்கள்.
நான் அவரை பார்க்காமல் தட்டையே பார்த்து சாப்பிட்டேன். திடீரென்று அவரது கால் என் பாதத்தில் உரசியது. சேகரை முறைத்துவிட்டு காலை எடுத்துக்கொண்டேன்.
“திவ்யா, எப்பவும் நீயே டிஃபன் பண்ணிட்டு இருக்கியே, ஒரு நாளைக்கு ராஜிய செய்யச்சொல்லு. அவ சமையல் எப்புடின்னு பார்க்கலாம்..!!” என்றார் சேகர்.
அதைச் சொல்லும்போது அவரின் பார்வை நைட்டிக்குள் புடைத்திருக்கும் என் முலைகளை மேய்ந்தது.
“அவளே இப்பத்தான் கத்துக்க ஆரம்பிச்சிருக்கா. அதுக்குள்ள என்னத்த சமைக்க போறா..?” என்றாள் திவ்யா.
“ஆமாமாம். இப்பத்தான் கத்துக்கிறா. ஒரு நாளைக்கு நானே ட்ரைனிங் கொடுக்கலாம்னு நினைக்கிறேன்..!!”
“அதுவும் சரிதான். எனக்கே நீங்கதான சொல்லிக்கொடுத்தீங்க. இவளுக்கும் சொல்லிக்கொடுங்க..!!”
“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம். நானே கத்துக்கிறேன்..!!” என்று சொன்னேன் நான்.
சேகரின் பாத விரல் மீண்டும் என்னை தீண்டியது. என் உடம்பெல்லாம் நெருப்பாக எரிந்தாலும், எழுந்து போகமுடியாமல் வேகமாக சாப்பிட்டேன்.
“மெதுவா தின்னேண்டி. உன் புருசனா வெயிட் பண்ணிட்டிருக்கான்..?” என்றாள் திவ்யா.
அப்போது சேகர் என் நைட்டிக்குள் காலை விட்டு உரசினார்.
“எனக்கு போதும்..” என்று எழப் போனேன்.
“உட்காருடி. எதுக்கு ஓடுற..? ஒழுங்கா சாப்பிடு..!!” என்ற திவ்யாவின் கட்டளையை மீற முடியாமல் தடுமாறினேன்.
“ராஜி, என் கிட்ட கத்துக்க. நான் எல்லாத்தையும் சொல்லித்தரேன். கல்யாணம் ஆனதும் போற இடத்துல வசதியா இருக்குமில்ல..?” என்று சொல்லிக்கொண்டே, சேகர் காலை தொடை வரை நீட்டினார்.
“உங்க வேலையை இவளோட வச்சிக்கங்க. எனக்கு வேண்டாம்..!!” என்று கோபமாகச் சொன்னேன்.
அவர் கால், என் தொடையிடுக்கில் போவதற்குள் இரண்டு காலையும் சேர்த்து வைத்து இறுக்கிக்கொண்டு கையால் தட்டிவிட்டேன்.
எங்களது இரட்டை அர்த்த பேச்சுகளை புரிந்துகொள்ளாமல், “ஏண்டி, அவர் ஏதோ அக்கரையா சொன்னா இப்புடி கோச்சிக்கிற..? வரவர நீ சரியில்லை..!!” என்றாள் திவ்யா.
எனக்கோ, “உன் புருசன்தான் சரியில்லை..!!” என்று கத்தவேண்டும் போலிருந்தது. ஆனால் முடியவில்லை.
அப்போது சேகர் வேண்டுமென்றே டம்ளரை கீழே தள்ளிவிட்டு, “ஓஹ்.. ஸாரி ராஜி. அதை கொஞ்சம் எடுத்துடு..!!” என்று சொன்னார்.
இதுதான் சமயம். அப்படியே எழுந்து போய்விடலாம் என்று நினைத்து கீழே குனிந்தேன். எனக்கு மூச்சே நின்றுவிடும் போலிருந்தது.
காரணம் சேகர் லுங்கியை இடுப்பில் வழித்துப் போட்டிருந்தார். நெட்டுக்குத்தாலாக நின்றிருந்த சுண்ணியை கையில் பிடித்து உருட்டிக்கொண்டிருந்தார்.
“சே..!! இவனெல்லாம் மனுசனா..?” என்று நொந்துகொண்டே, என் அறைக்கு போய்விட்டேன்.
திவ்யாவிடம் சொல்லிவிடலாம் என்று மனம் துடித்தது. ஆனால் அவள் நம்பமாட்டாள். என்னால் நிரூபிக்கவும் முடியாது. ஆதாரத்துடன் போட்டுக்கொடுத்தாலும் திவ்யாவின் சந்தோசமான வாழ்க்கை அதோடு நாசமாகிவிடும்.
நான் சொல்லவும் முடியாமல், பொறுத்துக்கொள்ளவும் முடியாமல் இருதலைக்கொள்ளி எறும்பாக தவித்தேன்.
அதேநேரம் சேகரின் கருத்த நீண்ட சுண்ணி, என் கண்ணை விட்டு மறையவேயில்லை. “இவ்ளோ பெரிய சுண்ணி எப்படி புண்டைக்குள் போகும்..? ரேசரை விடும்போதே வலித்தது..!!” என்று எண்ணங்கள் தாறுமாறாக சுழல ஆரம்பித்தன.
“ராஜி, பாத்திரத்தை கழுவி வச்சிட்டு படு..!!” திவ்யாவின் குரல் கேட்டு எழுந்து கிச்சனுக்கு போனேன்.
பாத்திரம் கழுவிக்கொண்டிருக்கும்போது சேகர் வந்து பின் பக்கம் நின்றார்.
“உங்களுக்கு என்னா வேணும்..? ஏன் இப்டியெல்லாம் செய்யிறீங்க..? திவ்யாவுக்கு துரோகம் பண்ணாதீங்க. நானும் அந்த மாதிரி பொண்ணு இல்ல. இதையெல்லாம் இத்தோடு நிறுத்திக்கங்க..!!” என்று அவரை பார்க்காமலேயே சூடாகச் சொன்னேன்.
ஆனால் என் பேச்சை கேட்காத சேகரின் கை என் இடுப்பில் ஊர்ந்தது.
“இப்ப போறீங்களா அவள கூப்பிடவா..?” என்று குமுறினேன்.
“சும்மா அலட்டிக்காதடி. வேணும்னா நானே கூப்பிடுறேன். என்ன வேணுமோ சொல்லிக்க..!!” என்றவர், சட்டென்று என் முலையை பிடித்து அமுக்கினார்.
என்னால் பொறுத்துக்கொள்ள முடியாமல், “திவ்யா..!!” என்று நான் கத்திவிட்டேன்.
“என்னாடி..?” என்று கேட்டுக்கொண்டே திவ்யா ஓடி வந்தாள். அதற்குள் சேகர் கொல்லைக் கதவுப்பக்கம் போய்விட்டார்.
“என்னாடி..? ஏங்க இவ எதுக்கு கத்துறா..?” என்றாள்.
எனக்கு என்ன சொல்வதென்று புரியவில்லை.
“இவரு எதுக்கு இங்க வந்தார்னு கேளுடி..!!” என்றேன்.
“அதுக்குத்தான் கத்துனியா..? அவரு எதுக்கு வந்தார்னு எனக்கும் தெரியும். நீ சும்மா இரு..!!” என்று சொல்லிவிட்டு போய்விட்டாள்.
இவள் தெரிந்து பேசுகிறாளா..? தெரியாமல் பேசுகிறாளா..? கடவுளே. இதென்ன சோதனை..? நான் திகைத்துப் போய் நிற்க, சிகரெட்டை பற்ற வைத்துக்கொண்டே கொல்லைப்பக்கம் நின்று என்னை பார்த்து சிரித்தார்.
சேகர் சிகரெட் பிடிப்பார் என்று எனக்கு அப்போது தான் தெரியும்..!! “இதுபோல இன்னும் என்னென்ன பழக்கம் இருக்கிறதோ..?” என மனதுக்குள்ளேயே அவரை திட்டினேன். அவசரம் அவசரமாக பாத்திரத்தை கழுவினேன்.
அவர் திரும்ப போகும்போது என் குண்டியை பிடித்து அழுத்தமாக பிசைந்துவிட்டு போனார். குண்டியை பிசையும் போது நடுவிரல் புண்டையில் அழுந்தியதால் எனக்கு உடம்பு சிலிர்த்தது.
இன்னொருவன் என்னை இப்படிச் செய்கிறான் என்று ஆத்திரமும் அழுகையுமாக போய் படுத்தேன். தூக்கம் வரவில்லை. சேகர் தொட்ட இடமெல்லாம் நெருப்பாக எரிந்தது.
“இதை இதற்கு மேல் வளர விடக்கூடாது. திவ்யாவிடம் சேகரைப் பற்றி சொல்லிவிடவேண்டும் அல்லது இந்த வீட்டை காலி செய்துவிட்டு லேடீஸ் ஹாஸ்டலுக்கு போய்விடலாம்..!!” என்று நினைத்தேன். ஆனால் எதைச் செய்வது என்ற குழப்பமே அதிகமானது.
தினமும் சேகரின் தொல்லை அதிகமாகிக்கொண்டே போனாலும், அழுத்தமாக அவர் மீது ஆதாரத்துடன் குற்றம் சொல்லும் அளவுக்கு எல்லை மீறாமல் இருந்ததால் என்னால் ஏதும் செய்ய முடியவில்லை.
திடீரென்று ஒரு வாரம் முழுவதும் சேகர் என்னை சீண்டவேயில்லை. என் பக்கம் வரும்போதெல்லாம் என்ன செய்வாரோ, ஏது செய்வாரோ என்று நான் பயந்து பயந்து இருக்க, அவர் என்னை கண்டுகொள்ளாமலே போனது ஒரு பக்கம் நிம்மதியாக இருந்தாலும், இன்னொரு பக்கம் ஏதோ ஏமாற்றம் அளிப்பது போன்று உணர ஆரம்பித்தேன்.
மேலும் அன்று பார்த்த சேகரின் சுண்ணியும் அடிக்கடி மனத்திரையில் தோன்றி என் உணர்ச்சிகளை தூண்டியது.
அப்போதுதான் ஞாபகம் வந்தவளாய் கட்டிலுக்கு கீழே தூக்கிப்போட்ட பிராவையும், பேண்ட்டியையும் தேடி எடுத்து, அதை மட்டும் போட்டுக்கொண்டு என் அழகை கண்ணாடியில் பார்த்தேன்.
என்ன இருந்தாலும் சேகரின் டேஸ்ட் சூப்பர்தான். என்னை அந்தாள் இப்படி பார்த்தால் அப்புடியே கட்டிப்புடிச்சி கடிச்சிடுவார்..!!
திவ்யாவை விட என்னிடம் ஏதோ கவர்ச்சி இருக்க வேண்டும். அதனால்தான் என் பின்னாடி அலைகிறார். கண்டிப்பா என் முலைமீதுதான் அவருக்கு ஆசை அதிகமாக இருக்கவேண்டும்.
என் கவர்ச்சியின் கர்வம், என்னை சேகர் கண்டுகொள்ளாமல் போனதால் வந்த கோபம் இரண்டும் சேர்ந்துகொள்ள, மாறுபட்ட உணர்ச்சிகள் என்னுள் எழ ஆரம்பித்தன.
மறுநாள் அலுவலகத்திலிருந்து நேரத்துடனே வந்தேன். சேகர் எப்போதும் எனக்கு முன்னால் வந்துவிடுவார். நான் உள்ளே நுழையும் போது திவ்யா வெளியே கிளம்பிக்கொண்டிருந்தாள்.
“அவருக்கு காபி போட்டு குடுடி. நான் பக்கத்து தெரு வரைக்கும் போயிட்டு வரேன்..!!” என்று சொல்லிவிட்டு போய் விட்டாள்.
நான் கட்டியிருந்த புடைவையோடு கிச்சனுக்குள் நுழைந்தேன். திவ்யா இல்லாததால் இவர் நிச்சயம் எதாவது சில்மிஷம் செய்வார் என்பதால் அடிக்கடி ஹாலை திரும்பிப் பார்த்துக்கொண்டே காப்பி போட ஆரம்பித்தேன்.
சேகர் சோஃபாவை விட்டு எழவேயில்லை. ஆனால் அவ்வப்போது அவர் பார்வை மட்டும் என் மீது பட்டு விட்டு போனது. உடனே முந்தானையை இழுத்து இடுப்பில் செருகிக்கொண்டு ஒரு பக்க முலையும், பாதிக்கு மேல் வயிறும் தெரிய, பாத்திரத்தை கழுவிக்கொண்டே ஓரக்கண்ணால் பார்த்தேன்.
அவர் பிதுங்கிக்கொண்டிருக்கும் எனது முலைய வெறிக்கப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.
“கிட்ட வரட்டும், மூஞ்சியில காரி துப்பிடலாம்..!!” என்று நினைத்துக்கொண்டே அவர் வரவை எதிர்பார்த்தேன்.
வேண்டுமென்றே நேரத்தை கடத்த கொஞ்சம் நேரம் கழித்து கிச்சனுக்கு வந்தார். எதையோ தேடுவது போல குனிந்துகொண்டு குண்டியை பின்பக்கம் தூக்கிக்காட்டினேன்.
“கைய வைக்கட்டும், பாத்திரத்தால மூஞ்சியிலே மொத்திடலாம்..!!” என்று தயாராக ஒரு பாத்திரத்தை பிடித்துக்கொண்டு காத்திருக்க, அவர் சற்று தூரமாகவே நின்றுகொண்டார்.
எனக்கு உடம்பெல்லாம் மெல்ல சூடாகியது. காதுமடல் நெருப்பாக கொதிக்க, “ஏன் தொடலை..? சீக்கிரமா தொடுடா. உன்னை நான் கண்டபடி திட்டனும். திவ்யா இல்லாதப்பதான் இதெல்லாம் செய்ய முடியும். வாடா..!!” என்று மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டே பாவ்லாவை தொடர்ந்தேன்.
சேகர் லுங்கியோடு சுண்ணியை தடவிக்கொள்வதை என்னால் பார்க்க முடிந்தது. என் குண்டியை பார்த்து இரண்டடி தூரத்தில் அவர் சுண்ணியை தடவுவது என் புண்டைக்குள் ஏதோ மாற்றத்தை உண்டாக்கியது.
“காப்பி லேட்டாகுமா..?” என்று கேட்டார். நிமிர்ந்தேன்.
“ஆமாம். கொஞ்ச நேரமாகும்..!!” என்று அவரை பார்க்கமலே சொல்லிவிட்டு, “ஏன் இந்தாளு ஒதுங்கியே போறான். திவ்யாவுக்கு தெரிஞ்சிடும்னு பயந்திருப்பானோ..? நான் தான் எதுவுமே சொல்லலையே..!!” என்று யோசித்துக்கொண்டே அடுப்பை பற்றவைக்க, என் பின் பக்கத்தில் உரசிவிடும் தூரத்தில் நின்றார்.
வேண்டுமென்றே வியர்வையை துடைப்பது போல கையை தூக்கி முலையின் முழு எழுச்சியையும் காட்டினேன்.
சட்டென்று அவன் கை என் முலைப்பக்கம் வர, “மவனே மாட்டினடா..” என்று கையில் ஒரு பாத்திரத்தை படித்துக்கொண்டு நான் தயாரானேன்.
ஆனால் அவர் ஸ்டவ்வுக்கு பக்கத்திலிருந்த தீப்பெட்டியை எடுத்துக்கொண்டு நேராக கொல்லைப்பக்கம் போய்விட்டார். அவர் என்னை தொடாமல் போனது எனக்கு அவமானமாக இருந்தது.
“எதற்க்காக என்னை உதாசீனப்படுத்துகிறார்..? நான் போடும் திட்டமெல்லாம் அவருக்கு தெரிந்துவிடுகிறதோ..!! அல்லது என்னிடம் கவர்ச்சியும் அழகும் குறைந்து போய்விட்டதா..?” என்று எண்ணிக்கொண்டே என்னையே ஒரு முறை ஏற இறங்க பார்த்தேன்.
“இவரை எப்படியாவது துண்டிவிட்டு, மாட்டினதும் திட்டி தீர்த்திடனும்..!!” என்று வெறியே வந்தது.
அவர் சிகரெட்டை புகைத்துவிட்டு மீண்டும் சோஃபாவில் உட்கார்ந்து டி.வி. பார்க்க ஆரம்பித்தார்.
நான் புடவையின் சேஃப்டி பின்னை கழட்டி ஜாக்கெட்டுக்குள் போட்டுக்கொண்டு, முந்தானையை கொஞ்சம் நழுவ விட்டபடியே காப்பியை எடுத்துக்கொண்டு போனேன்.
காப்பியை டேபிளில் வைத்துவிட்டு போய்விடலாம். ஆனால் அதைச் செய்யாமல், டிரேயை கையிலேயே வைத்துக்கொண்டு, “இந்தாங்க காப்பி..” என்று அவர் முன்னால் நின்றேன்.